Czesc wszystkim.
Sledze Wasze forum juz od jakiegos czasu i postanowilam sie dolaczyc. U mnie chad zdjagnozowano 2 lata temu, chociaz jak czytam o tym to mysle ze mam juz z okolo 10 lat. Wczesniej nie zdawalam sobie sprawy ze to moze byc choroba uwazalam ze tak juz mam i ze to normalne ze ciagle placze a hipomanie uwazalam za poprawe nastroju. Zamkneli mnie w psychiatryku w okresie mocnej mani. i nikt mnie nie pytal o zgode. trzymali mnie tam miesiac i nie chcieli wypuscic nie wiem czy w Polsce tez tak jest? Piszecie duzo o lekach i ze ciagle je zmieniacie. Zastanawiam sie czy to jest dobre, ja ciagle biore te same i nigdy nie zastanawialam sie nad zmiana. Bylo bardzo ciezko dlugo sie meczylam az organizm sie przyzwyczail chyba z rok teraz pozostala tylko sennosc. I dzisiaj moge stwierdzic ze czuje sie dziwnie-normalnie nie mam depresji ani manii. Od lat nie pamietam zebym tak sie czula. Mysle ze leki robia swoje. I mam nadzieje ze tak bedzie zawsze.
P.S piszecie ciagle o depresji a malo co o manii. Moze fajnie byloby poopowiadac sobie kim sie bylo co sie robilo i powymieniac sie tez tymi doswiadczeniami.( No chyba ze nie mieliscie tyle jazd co ja. )
