Witam serdecznie wszystkich nerwicowców z Olsztyna i okolic:)
Bardzo się cieszę, że powstał taki wątek, ponieważ myślę, że ten problem dotyczy bardzo wielu osób, natomiast w Polsce odpowiednia pomoc - praktycznie nie istnieje (poza szpitalami psychiatrycznymi i psychotropami!!!). Uważam, że najważniejszym problemem w zorganizowaniu się jest przede wszystkim nieufność, lęk przed ośmieszeniem się, zdemaskowaniem lub strach, że ktoś może w niecny sposób wykorzystać naszą słabość. Każdy przypadek jest też inny, każdy ma przecież inne potrzeby i każdy z nas jest w różnym wieku. Trudno mi sobie wyobrazić, że mogłabym swobodnie rozmawiać z 18-latkiem mając 32 lata. Oczywiście nie mam nic przeciwko spotkaniu się wszystkich razem np. na wspólny wyjazd rowerowy, ale nie ukrywam, że łatwiej byłoby mi rozmawiać z osobami w podobnym wieku do mojego i z podobnymi problemami. Niedawno przyznałam przed samą sobą, że mam nerwicę lękową, jestem DDA, nie lubię swojej pracy (frustruje mnie), mam ataki lęku, które niestety zakończyły się 3 razy pogotowiem, nie chcę przyjmować żadnych leków (poza melisą:)), chcę się uporać z tym z pomocą terapeuty, szukam fajnych dodatkowych zajęć (bo poza pracą nie mam nic dla siebie). Nie mam depresji, też myślę o wyjeździe do Zamku w Mosznej, bardzo lubię ludzi (ale wielu swoich znajomych utraciłam, bo na wiele miesięcy zamknęłam się w sobie i unikałam towarzystwa). Nie chcę się użalać nad sobą, nie chcę rozmawiać o dołujących tematach, nie chcę narzekania, chcę poznać fajnych ludzi, którzy podobnie jak ja budzą się rano z ogromnym uczuciem strachu i lęku, który trwa przez cały dzień i sieje spustoszenie w organizmie... mój e-mail: anonim32xxx@gmail.com
