derick

takie leki zaczynają działać po 2 czy 3 tygodniach....musisz nabrać cierpliwości

takie leki zaczynają działać po 2 czy 3 tygodniach....musisz nabrać cierpliwości

depas, no więc choć czułem sie strasznie to na siłę poprostu chodziłem do pracy codziennie i do ludzi i takie zmuszanie sie trwało około2,3 miesięcy, czułem sie okropnie ale chodziłemnaupartego aż wkoncu po parumiesiąsach byłocoraz lepiej i coraz lepiej.2 czynnik który prawie zawsze pomaga pokonać lęk i mi też pomógł jest sport- ale sport ten niestety musi być bardzo wyczerpujący- nie wystarczy biegać tylko biegać nptak żeby być wykończonym, spoconym i opadać z nóg.musibyć to bardzo cięzki wysiłek fizyczny. na początku bedziecie sie po tym czuć strasznie ale juz po miesiącu systematycznego ruchu daje toduże efekty.

hej dd ustąpiła u mnie prawie całkowicie ale trwała blisko2lata! dalej biore leki i tak jakwczoraj dość często pije z tymi lekami duzedawki alkoholu. na kacu derealizacyjne tragiczne myślimam zawsze -tragedia,współczujetym ludziom co mają tona codzien jak ja kiedys. Gdykacmijato ddznika więc nie jest źle już. myśle zewiem jak pokonać dd i mogę cośporadzić jakby ktoś chciał. pozdrawiam

hej jestem tu poponad rocznej przerwie i mogę powiedzieć ze jestem już niemal zdrowy choć dalej muszę brać leki. Derealizacja ustąpiła w 90% lęki ustały, natrętne myśli też ustały, wogóle się juz nie męcze a to jest najważniejsze. Jakby ktoś chciał porozmawiać na temat jak pokonać nerwice zapraszam chętnie pomogę bo w duzymstopniu pokonałem ją sam.

hej wpisuję się tu dzis po raz ostatni....forum mi tylko szkodzi naczyttam sie waszych objawów i przychodzą mi potem do głowy....koniec...chciałbym wam jeszcze napisać ze leki i pschoerapia duzo nie pomoże bądź pomoże na chwile...musicie sami ostro wziąć się w garść i zrozumieć to cierpenie....cierpienia nie można przeżywać i dołować się bo będzie tylko gorzej,,,,trzeba je przyjąć i żyć z nim w wierze że kiedyś przejdzie, że będzie dobrze,,,,trzeba cierpenie to przyjąć z godnością i wiarą nigdy sie nie załamywać...a kiedys napewno będzie dobrze....nie cierpicie sami, cierpią juz malutkie dzieci pomyślci czasem o nich i o innych...choroba to jeszcze nie przegrana ale walka o zycie i o szczęscie pamiętajcie! wstawając rano miejscie zawsze głowę podniesioną do góry i starajcie się żyć z chorobą normalnie...inaczej jej nie wypędziecie.....na koniec życzę wszsytkim powrotu do zdrowia! najważniejsza jest wiara

zmulony na maksa...boję się bo ostatni tydzien z nerwicy to mi przeszło w zamulenia, bujanie w obłokach patrze się na jedno miesjce ciagle....zawieszony jestem strasznie trudno ze mną porozmawiać,,,,,czy możliwe jest ludzie żebym przechodził w jakaś depreche?

oh pierwszy raz od pół roku nie brałem 2 dni tabltek poszedłem do pubu z moich dobrym kumplem z liceum i wypiłem 4 piwa co mi sie nei zdarzało juz pół roku....ah ah wresszcie poczulem życie co za wspaniałe uczucue!! pół roku go nie miałem:( szkoda ze jutro juz tak nei bedze:(

znowu u psychiatry beznadziejne uczucie jakby chciał się mnie pozbyć....parezin ktoś cos słyszał o takim leku?

do dupy:( byłem w pubie 1 raz od pół roku na poczatku stres zewsząd potem koledzy gadali starałem sie coś mówić ...ale co chwila sie zawieszałem i patrzyłem w jedno miejsce....eh

a ja nie potrafie gadać ciągle z kimś więcej niz pół godziny bo to zaraz mi sie wydaje ze głos mam inny, zaraz myśle ze głupoty jakiejś nei powiedziałem i ogólie się spinam rozmawiająć z kims....ale dziś pierwszy raz pójde na sile du pubu zobacyzmy co to bedzie...znajomi mnie tak pół roku nie widzili trzeba bedzie duzo wkręcać i opowiadac głupoty że mam migrene i biore tabletki i nie moge pic itd eh

marcja, nic się nie dzieje przecież, jak chciałbym bardzo wrócic do kontaków z wszsytkimi moimi kolegami ale ja nawet przy rodzinie czuję się dziwnie, wydają mi się obcy jakbym ich widział do dopiero wczoraj i jak idczuwam takie coś to zaraz lęk : /

marcja, jak to co ma nerwica do kontaktów z ludźmi ? bardzo wiele ma. a temat jest jak sie czujecie wsród ludzi....delerka i depersonalizacja czyli rzeczy związane z nerwica sprawia ze jestem jakby obcy wśród ludzi i czuję się jakbym był obok nich w innych świecie, zastanawiam sie czy oni tu są, widzę ich inaczej jak w filmie o to mi chodziło,,,a kontakt z ludźmi mam dobry nie obiegajmy od tematu

rozmowa kwalifikacyjna do parcy( niewiem po co na niąszedłem jak i tak mi sie wydaje ze nie da rady pracowac, ale na siłę poszedłem) w pelbym skupieniu i zajęciu wogóle nie mysle o chrobie szkoda ze niemam tak codzien....wszyscy mi mówią ze z nerwicy nie da sie się nigdy wyzdoriweć w pełni do końca życia....a ja i tak wierze ze dam radę wyzdrowieć choć jest fatalnie

Korba, dokładnie to samo ale czasem staram sie siedzieć na siłę...zawsze sie boję ze to jakaś schiozofrenia ze ja mam swój świat, inny od innych ale nie można tak