Cześć,
Mam 18 lat i mam problem.
Nie potrafię rozmawiać z ludźmi i zwykle trzymam się na uboczu (nie rozmawiam i nie udzielam się towarzysko).
No i wydaje mi się ,że nie mam jakichś większych zainteresowań (hobby etc).
Kiedyś miałem duży problem z trądzikiem i ludzie ze szkoły się ze mnie nabijali i właśnie wtedy zacząłem się oddalać od reszty ludzi.
Jak chodziłem i słyszałem czyjś śmiech to myślałem ,że to ze mnie (nawet jak trądziku już nie było) i miałem ochotę się schować.
Nie potrafię nawiązywać nowych znajomości ,ogólnie czuję ,że jestem tylko pustą skorupą którą niczym gliniany dzbanek można zbić i już się nie poskłada.
Wstydzę się siebie gdziekolwiek nie jestem ,wydaje mi się ,że wszyscy na około o mnie myślą ,jaki to ja *dziwny* jestem.
Jeszcze niedawno bardzo dużo grałem w WoWa ,ale już z tym skończyłem (za dużo czasu spędzałem przy tym i na pewno wpływało to na mnie).
Dużo ćwiczę w domu ,powiedziałbym nawet ,że bardzo dużo bo chcę wyglądać porządnie i mieć jeden powód mniej do zmartwień. Nadal mam widoczne ślady po trądziku na twarzy (blizny i odbarwienia). Są one już coraz mniej widoczne z czego bardzo się cieszę ,ale nadal wyskakują mi jakieś pomniejsze pryszcze i jestem tym załamany bo znowu boje się ,że ktoś będzie się z tego śmiać.
Powoli zaczynam wychodzić na dwór ze znajomymi ,nawet czasami na jakąś imprezę pójdę ,ale ciężko jest mi nawiązać kontakt z ludźmi.
Próbowałem nawet trochę hipnozy i wydawało mi się ,że coś to dało ,ale teraz nie jestem tego już pewien.
Nie wiem czy warto by było iść do jakiegoś psychologa lub terapeuty (nie wiem do kogo bo się nie znam).
Fajnie by było z kimś o tym pogadać ,może ktoś mi nawet jakichś rad udzieli :]
Pozdrawiam
