dlugo zastanawialam sie czy tutaj napisac. albo gdziekolwiek. ale musze. nie wiem czy ktokolwiek mnie zrozumie, czy w ogole wezmie na powaznie moj problem. chodzi o to, ze robie dziwne rzeczy. kiedys taka nie bylam. i z jednej strony wiem, ze to beznadziejne, ze nie powinnam, ale samo tak wychodzi. boje sie szkoly nigdy nie spotkalo mnie tam nic zlego, jestem dobra uczennica, ale nie chce do niej chodzic. i robie wszystko, zeby tego nie robic. oklamuje wszystkich dokola, ze jestem chora, ze sie zle czuje, chociaz wcale tak nie jest. w momencie kiedy zostaje sama w domu, placze, nie mam co ze soba zrobic. zaluje, ze zostalam, ze martwie tylko moich rodzicow, nic wiecej. poza tym widze same najgorsze rzeczy w bliskich mi ludziach. nie potrafie docenic ich staran, zawsze znajde cos do czego musze sie przyczepic. nie wiem co to jest. po prostu musialam to gdzies napisac.
