witam bardzo prosze o pomoc-bo juz nie wiem co robic;(
więc zaczne od początku : jak moja siostra była w wieku w ktorym kogos poznała a mamie cos się nie widziało to zawsze się darła -w jej przypadku to nawret doprowadziła ze zerwała z tymi chłopakami -wyjechała na studia daleko i już mama nie miała jak się wtrącać; wiec byłam ja na 1 rok studiow poznałam chłopaka , oczywiscie mamie po pewnym czasie znów sie cos nie widzialo . odkad pamietam zawsze musialo byc tak jak ona chciała. pisze to juz bez wiekszych emocji bo juz 3 lata lecze sie u psychologa tylko ze chce naswietlic sytuacje -jestem juz na piatym roku studiow wiec przez ten czas bardzo duzo sie zmieniło ale zawsze moglam liczyc na tata on mnie rozumial i zawsze mowil ze mama jest chorobliwie zazdrosna ale tyle co ja sie od niej nasluchalam jaka to ja wyrodna jestem i ile wulgaryzmow ze sie w glowie nie miesci i tak naprawde to mam wrazenie ze tylko tacie zalezy zeby jakos ta rodzina -ale wczoraj mama przeszla sama siebie nic sie nie odzywala az tato z pracy przyszedl i nagle zaczela krzyczec ze ma nas dosc , ze jak to my ja krzywdzimy ,ze nas nienawidzi ze ona chce rozwodu, i wiele innych strzsznych rzeczy . juz nie wiem co robic bo osobscie to ja nie mieszkam w domu i jak nie chce mnie widziec to nie -tylko tata mi szkoda bo bardzo kocha mame sa juz 30 lat malzenstwem i nie mowie ze tato jest idealny jak kazdy ma swoje wady.
czy jest dla nas jakas szansa-dla naszej rodziny?? juz nawet o jakis poradniach myslalam ale to chyba tylko ja chce tam isc .
przepraszam tak nadobre to i tak nie ozdwiercieldla ani ciut tego co przec te wszystkie lata sie dzialo tylko ta wczorajsza sytuacja przelala szale-mama nie moze zrozumiec ze prze te jej egoistyczne dzialania to tylko nienawsc w nas rodzi
prosze o odzew
