Witam.
Jak wiadomo fazy reakcji na stres są następujące:
FAZA MOBILIZACJI- Następuje pojawienie się adrenaliny i noradrenaliny w krwiobiegu. Rosną mięśnie oraz naczynia krwionośne, następuje również zwiększenie częstości skurczów serca, rozszerzają sie oskrzela, zwiększa tempo oddechu, podwyższa się poziom glukozy we krwi, rozszerzają sie źrenice, poprawia się ukrwienie mózgowia.
FAZA KRYTYCZNA - Na wskutek przedłużającego się stresu i wzrostu jego natężenia następuje obniżenie poziomu czynności psychicznych, trudno jest skupić uwagę, myśleć logicznie. Często pojawia się
zahamowanie w działaniu, niekiedy bezradność. Przezywane emocje wymykają się spod kontroli, człowiek przejawia wyraźne oznaki gniewu i strachu. Natężenie stresu osiąga próg odporności organizmu.
FAZA DESTRUKCJI - Obrona przed stresem przybierająca formę agresji, ataku. Człowiek staje się niezdolny do adekwatnej oceny sytuacji, często gwałtownie, obniża się poziom motywacji do działania i radzenia sobie z sytuacją. W tej fazie ujawniają się zachowania takie jak:gwałtowne poszukiwanie pomocy, płacz, ucieczka, agresja skierowana przeciwko innym ludziom lub przedmiotom albo też przeciwko sobie.
Mój problem polega na tym, że kiedy się stresuję to strasznie szybko wzrasta mi adrenalina jest na granicy między fazą krytyczną, a destrukcyjną. Trzęsą mi się ręce i nogi, nie jestem w stanie nic zrobić, mam zamiar wybuchnąć płaczem, bądź gniewem. Boję się straszliwie, mam tego świadomość, ale nie mogę nic z tym zrobić, kontrolować tego.
Czy to wina tych narządów co wytwarzają adrenalinę, czy to może nerwica?
Co z tym zrobić?
Jak być pod wpływem adrenaliny, ale zachować jednocześnie spokój/kontrolę i nie trząść się?
Dodam, że boję się publicznych wystąpień, TROCHĘ kontaktów z ludźmi.
Proszę o pomoc.
