Cześć wszystkim jestem tu nowa, od niedawna jestem mężatką i mam maleńkie dziecko.Nie radzę sobie z dzieckiem tzn. kiedy ma ataki kolki bo wtedy jest naprawdę ciężko wiecie o tym na pewno, ale nie chcę pisać tu o kolce. Problem jest w tym, że moje dziecko jest mi obojętne nic do niego nie czuję mimo,że chciałam go i było planowane a kiedy ma już ataki kolki to wpadam w szał i już kilka razy potrząsnęłam małym, że się wystraszył i bardzo płakał często go nazywam ch...., skur...., mówię mu, że go nie kocham, nienawidzę ,żeby zdechł, po co go urodziłam itd. Mój M bardzo mi pomaga, ale też się na nim wyżywam nazywam go albo mówię,że żałuję, że za niego wyszłam i ble ble wiem,że go to boli a teraz czuję,że on już ma tego dość, i że mnie zostawi, tej nocy nie przytulił mnie a zawsze to robił, rano był dziwny. Boję się,że rozwalę rodzinę, której tak bardzo pragnęłam bo ja jej nigdy nie miałam. Nie wiem co robić.Czuję się taka beznadziejna.
