Żabonek

Czytając Twojego posta, Wrono124, czuję, jakbym czytała o sobie. Wszyscy mówią mi, że jestem zdolna i mądra, ale ja tak wcale nie myślę. Ciągle mam wrażenie, że nic nie potrafię, nie umiem. Czuję się gorsza od innych. Podobnie jak Ty mam trochę problemów z matmą, zresztą w ogóle podczas nauki nie mogę się skupić.Tak jak Tobie i mnie zdarzają się tzw. "przebłyski geniuszu", choć nie są one częste. Naprawdę nie wiem co dalej będzie... Mam dość siebie... Chyba wpadnę w hipochondrię, bo jakoś muszę sobie tłumaczyć mój stan

Już od dawna śledzę to forum, ale dopiero dzisiaj odważyłam się napisać.. Mam 18 lat, rok temu wpadłam w depresję, podjęłam nieudaną próbę samobójczą. Od tego czasu byłam na kilku wizytach u psychiatry, jednak nie zostałam tak do końca dobrze zdiagnozowana. Bardzo dużo czasu poświęcam nauce. Jestem bardzo ambitna, zawsze mierzę wysoko, o taka perfekcjonistka, a jednocześnie czuję się okropnie we własnej skórze, chciałabym być bardziej zdolniejsza, inteligentniejsza. Zazdroszczę ludziom, którzy odnoszą sukcesy, niestety ciągle porównuję się z innymi. Nie potrafię odpuścić, dać sobie z tym spokój, chyba oszaleję...