Witam
Wiem ,że deresja to trudna choroba i często nie rozumiana przez otoczenie.
Ja mam problem taki, że na depresję choruje mój tata. Depresja jest zdiagnozowana przez lekarzy (pobyty w szpitalu), ale żadne leki nie dają zauważalnej poprawy. Ostatnie brane przez niego leki to trittico i ketrel, wcześniej do tego był jeszcze mirzaten. Tata jest zagubiony jak dziecko, cały czas uskarża się na ból nóg (mrowienie, pieczenie stóp) - badania nie dają odpowiedzi co mu jest w nogi - ma przymus chodzenia, dreptania, nie umie usiedzieć w miejscu. Od tych bóli nóg się zaczęło, a skończyło na szpitalu psychiatrycznym. Ostatnio w internecie wyczytałam, że pieczenie, mrowienie mogą być objawem neuropatii (uszkodzenie nerwów) lub zespołu niespokojnych nóg. Poszliśmy więc do neurologa, który przepisał lek tegretol - lek przeciwpadaczkowy, który ma działać na taty bóle nóg, a jak przeczytałam w internecie rówież może pomagać w lękach, depresji. Na razie bierze go tydzień, więc jeszcze ciężko powiedzieć, czy pomoże. Dotychczas podejrzewano, że jego bóle nóg to treści hipohondryczne, urojeniowe i być może tak jest. Mam pytanie, czy ktoś spotkał się z taką, trwającą kilka lat chorobą, która w ogóle się nie zmniejsza? Co należy robić w takich przypadkach? Tata twierdzi, że psychicznie nic mu nie jest i bardzo niechętnie bierze leki, które i tak niewiele mu właściwie dają. A do tego nieustannie do mnie skarży się, że źle się czuje, a ja nie wiem, jak mu pomóc. Stroni od ludzi i tylko ze mną chce rozmawiać, a ja już sama od tego o mało nie zwariuję.
Pozdrawiam
