Ja mam 18 lat, ale odkąd pamiętam walczę z nerwicą. Generalnie w moim przypadku jest uwarunkowana genetycznie. Chodzę do psychiatry. Jestem w klasie maturalnej, chodzę do dobrego liceum, do klasy dwujęzycznej co mnie dodatkowo stresuje. Dobrze się uczę, ale strasznie boje się matury, zarówno wyniku jak i mojej reakcji na stres, bo w chwili obecnej jest okropnie. Denerwuje się czasem nawet wyjściem do sklepu. Czasami ten stan jest uśpiony, nie objawia się a ja mogę normalnie funkcjonować. Kocham te chwile. Obecnie biorę lek sulpiryd. Miałam zażywać również Eliceę, ale fatalnie się po niej czułam, kręciło mi się w głowie + rozszerzone źrenice. Pozytywnym aspektem życia jest mj kochany chłopak, który się mną opiekuje oraz kochani rodzice i przyjaciele. Mimo tego bywa ciężko.Szczególnie kiedy zaczynam się bać. Dzisiaj po raz pierwszy weszłam na to forum, relacje niektórych ludzi są tak podobne do moich. Szczerze mówiąc cieszę się, że tutaj piszą. Czuję taką ulgę, że nie jestem sama .
