Exsoldat

Mam pole do popisu. Wyobrażałem sobie już: - raka żołądka, - chorobę Leśniowskiego - Crohna, - niedokrwistość, - żółtaczkę, - boreliozę, - choroby serca, - guza mózgu, - raka węzłów chłonnych, - stwardnienie rozsiane, - raka jelita grubego, - gronkowca, - zawał serca, - lambliozę, - chorobę nerek. I wiele innych, których nie pamiętam. Gdy udało mi się za pomocą badań wykluczyć jedno schorzenie, natychmiast wmawiałem sobie następne. W zasadzie nie pamiętam już, jak to jest się czuć zdrowym.

Jestem 27-letnim mężczyzną. Mam zdiagnozowaną depresję i ostrą nerwicę z napadami lęku panicznego. Żyję (a właściwie wegetuję) w tym stanie od ponad 3 miesięcy. Nie mam siły wstać z łóżka, panicznie boję się śmierci, mam poczucie ciężkiej choroby i skrajną hipochondrię, nic mi się nie chce, mam koszmary senne, ulgę przynoszą mi bezpieczne, swojskie cztery ściany i samotność. Nie lubię się jednak nad sobą użalać, jestem tu po to, by znaleźć porady ludzi, którzy przechodzili przez to samo i wyszli z tego.