Kochani jak cieszę się, że znalazłam taki wątek. Mój problem zaczął się od dnia kiedy dowedziałam sie ze mój były został zamknięty za gwałty. Po pół roku od jego zatrzymania poszłam na badania. Minus. Niestety tak weszło mi ta myśl w głowę, że od tamtej pory mam fobię. Ostatnio zaczęło mnie wszystko boleć. Moje mięśnie barków są tak "ściśnięte", że nieraz płaczę z bólu. Cały czas mam poczucie jakbym miała całe ciało skulone. Oczywiście ból od razu przywołuje mi na myśl jedno. Brzydzę się dotykania ust nieumytymi rękoma. Nie załatwiam się w toalecie nie podciągnąwszy nogawek by nie dotykały zabrudzonej podłogi, nie korzystam z publicznych szaletów gdy nie mam husteczek przez które mogłabym złapać zawory kranu. Korzystanie z publicznych toalet to męczarnia. Wogóle patrząc na nieznajomych od razu sobie wyobrażam ze to potencjalni nosiciele. Jak widzę krew od razu drżę, a w gardle wyskakuje mi wielka gula. Ostatnio miałam przykry incydent z rozciętą ręką kolegi. W czasie zakrapianej imprezy przecioł on sobie rękę wybitą szybą. Krew była wszędzie. Wszyscy rzucili się mu na pomoc a ja stałam jak wryta, wystąpiły podobne objawy jak opisywałam wcześniej i doszły duszności i płacz. Nie mogłam się uspokoić, a znam go od wielu lat - jednak mimo to widok jego krwi napawał mnie lękiem. Zamiast myśleć jak mu pomóc, pomyślałam o tym że miał taką niepewną dziewczynę i że on "może coś". Horror. Zachowałam się jak wariatka.
Boje się ze mój minus mógł być wynikiem błędu maszyny lub pomyłki w próbkach. Boje się iść znów na nie:( Samo miejsce w którym wykonywałam badania omijam szerokim łukiem.
Powiedzcie mi czy macie jakieś somatyczne przypadłości powodowane fobią? I ile razy wykonywaliście badania?
Mam chłopaka ale nie potrafię z nim stworzyć normalnej damsko-męskiej relacji. Sex jest dla mnie OBRZYDLIWY!
Pomóżcie!
