DeanWinchester

Cały czas się wyśmiewają. Staram się to ignorować, ale nie jest to łatwe jak stoję i śmieją mi się praktycznie prosto w twarz... Tak myślałem - może moja mama powinna poruszyć ten temat na zebraniu? Co o tym myślicie?

Z dużego, bo z Łodzi. Nowy nie jestem, chodzę od 1 klasy. W pierwszej niby było spokojnie, wszystko zaczęło się w drugiej. Boję się, np. wychodzić na środek do odpowiedzi, bo boję się że zostanę wyśmiany przez nie albo coś takiego... Wychowawczyni dziś na rozpoczęciu roku mówiła, żeby dziewczyny się pilnowały z uwagami [śmiechy podchodzą pod przeszkadzanie na lekcji], ale one nic sobie z tego nie robią...

W tamtym roku rozmawiałem z rodzicami, matka poszła do wychowawczyni, a ta rozmawiała niby z rodzicami tamtych dziewczyn - proponowała zmianę klasy, bo ponoć w innych mają szereg znajomych, ale nie... Więc powiedziała, żebym to po prostu olał. I tak robię, ale to jednak nie pomaga... a mnie takie coś wkurza na prawdę... więc Vi. jakbyś mógł - proszę o każde porady... Jestem cichy, nieśmiały, nie mam takiego poczucia humoru jak inni... nie wiem... może to jednak ze mną jest coś nie tak... ale przecież nie będę się zmieniał dla trzech kretynek...

Witam. Jestem tu nowy. Mam na imię Maciej, od dzisiaj chodzę do trzeciej klasy gimnazjum. Problem polega na tym, że szkoła jest dla mnie koszmarem, nie sama nauka, ale ludzie z klasy. Jest taka grupka trzech dziewczyn, które się z każdego naśmiewają. Nam - chłopakom powymyślały nawet jakieś przezwiska i nas wyzywają (nie chcę tu cytować, bo pewnie by to złamało regulamin tego forum) - ale myślę, że wiecie o co mi chodzi. Wszystko co zrobię jest dla nich śmieszne - stoję normalnie czy siedzę w ławce na lekcji - śmieją się. Ale nie tylko ze mnie. Boje się, że jak się odezwę to będzie jeszcze gorzej... Nie wiem jak ja wytrzymam te 10 miesięcy. Nawet miałem już takie myśli... szkoda gadać... Nie wiem co robić! Proszę o pomoc...