Wydaje mi się, że "uleczenie homoseksualizmu" jest niemożliwe. Zależy to tylko i wyłącznie od tego jak my sami do tego podchodzimy i czy jesteśmy w stanie to zaakceptowac czy nie. Jeśli np ze względów religijnych czy innych osobistych przekonań nie zaakceptuje swojej homoseksualnej orientacji, będę szukac pomocy u specjalistów, ktorzy powiedzą mi po prostu to co chce usłyszec czyli, że jest to uleczalne. Główną rolę odgrywa tutaj nasze nastawienie... Nic tego nie uleczy, jedyne co można to stłumic swoje wewnetrzne pragnienia i zyc wbrew sobie, szukając pozornego "szczęscia" u boku mężczyzny
Moim zdaniem lesbijka sie jest albo sie nia nie jest. Nie chodzi o to co wywyłuje podniecenie a co nie. Nie można rozmyślac na ten temat bo naprawdę można się zagubic i wysuwać niepotrzebne wnioski. Dla mnie chodzi tu bardziej o więz emocjonalną o to przy kim czuję sie szczesliwa... Osoba homoseksualna potrafi nawiązac bliską wiez emocjonalna z osoba tej samej plci i czuje sie przy niej szczesliwa, pociag seksualny to drugorzędna sprawa... Albo zakochujesz się w kobietach albo w mężczyznach i tyle. Jeśli jesteś z facetem, kochasz go albo jeśli kiedys kochałas to nie ma powodow do obaw i sa to tylka natrętne mysli, ktore wywołują lęk...
