amani

Elfik Przeczytałam Twoją historię i zapewne czujemy się podobnie mnie mój lekarz juz przy 1 wizycie jak przyszłam chciał mnie władować do szpitala - bardzo poznał mój problem co ?;/ nie wiem naprawde, on ciagle twierdzi ze moim jedynym powodem depresji paranoidalnej jest tylko ta sytuacja, a kiedy sama podejmowałam rozmowy o przeszłości o moim problemie itp. zawsze kończyło się to rozmową jak sie czuje teraz itp mam takie chuśtawki nastroju, impulsywnosci, nie da sie mnie przewidzieć, nawet ja sama nie umiem się przewidzieć, to jest przerażające . Leki...one do konca wiadomo,ze nie rozwiążą problemów moje życie, a raczej dzień-postępowanie /\/\/\/\ takie skoki wszystkiego..później tego nie pamiętam, a jak nagle zaskocze to już porażka zaczelam nagle tak kłamać, że sama się pogubiłam w swoich kłamstwach - to mnie tez wykonczyło jak jakos doszłam do siebie po lekach wstyd i w ogóle, ale czasu niestety nie cofne Ta choroba naprawdę niszczy życie, życie najbliższych Elfik musimy być silne i żyć z tym wszystkim staraj się zbierać to co się rozsypuje.

Heyo. Pisze tutaj, ale nie wiem czy dobrze...w skrócie napisze, że jest jakaś totalna beznadzieja... od niedawna zaczęłam chodzić do psychiatry, bo życie i moja psycha mnie przerosły. Prowadziłam sobie normalne życie nie szkodząc nikomu i niczemu ( tak mi się wydaje przynajmniej), ale zawsze uważałam się za kogoś innego, jakby wyciętego z tego świata, innego. Lekarz stwierdził ze mam niby depreche urojeniowa przez pewne zdarzenie i nie chce za nic w świecie cofnąc się do przeszłosci podczas wizyt. Moja chustawka nastrojów, a tymbardziej postępowania jest tak chwiejna ze szkoda gadać. Robie i pisze rzeczy których nawet nie jestem świadoma To jakiś koszmar:/ po jakimś czasie jak do mnie to dochodzi jest tragedia. Raz mam sile jak bog, ze mogę tak wiele i przez to ostatnio namieszalam sporo w swoim życiu, a zdałam sobie sprawę dopiero teraz kiedy mam depresje urojeniowa. Biore leki, moj lekarz nawet nie chce się cofnąć na spotkaniach wstecz moich chustawek mega wszechmocy i depresji kiedy teraz życ mi sie już nie chce. już nie wiem sama kim jestem i co ja robie na tym beznadziejnym padole chyba tylko wykańczam siebie i najbliższych. wszystko rozpieprzam, studia, rodzinę, mój związek to jest nie do zniesienia a leki mnie otępiają zamiast pomóc. Mam większosć objawów chad ( ale to nie ja jestem lekarzem)