Skocz do zawartości
Nerwica.com

amelia.2

Użytkownik
  • Postów

    2
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez amelia.2

  1. Powiem wam tak. Ostatnio mojemu bratu udało się mnie zdenerwować i szczerze mówiąc uznałam to za jakiś sukces i jednocześnie taki moment przełomu. Od tamtego czasu jest trochę inaczej, czasami zdarza mi się zdenerwować, raz się popłakałam i dostałam spazmów, raz nawet się cieszyłam. Czuję że zaczyna być lepiej
  2. Od kilku miesięcy nie odczuwam, (a jeśli już tak to bardzo słabo) głębszych emocji. Przestałam się bać, smucić, cieszyć, tęsknić, czuję po prostu pustkę. Kompletnie brak mi empatii. Może to zabrzmi dziwnie, ale rzadziej się skupiam, mniej myślę. Kiedyś miałam plany i marzenia, a teraz nawet mi się nie chce nad tym skupiać. Zauważyłam też, że w pewnym stopniu odsuwam się od ludzi, zwłaszcza od przyjaciół. Przez to, że nie czuje wielu osobom zrobiłam krzywdę, powiedziałam niektóre rzeczy zbyt dosadnie czy nie umiałam im poradzić, wczuć się w sytuacje. Najbardziej dziwi mnie jednak fakt że nie miałam do tej pory większych problemów. Mam normalną, kochającą rodzinę, grupę przyjaciół, nie mam specjalnie zaniżonej samooceny i nie doświadczyłam żadnych traumatycznych przeżyć. Wielu ludzi doradza mi psychologa, ale mam wrażenie że to już jest ostateczność.
×