Klinkier

Kryzys egzystencjalny? Kryzys egzystencjalny mam chyba od dnia narodzin Może pytania są dziwne ale mnie po prostu interesuje ten temat. Wydaje mi się, że jest to dwubiegunowe. Są sytuacje kiedy myśl powoduje uczucie i odwrotnie. A więc ciekawe co jest przyczyną, nastawienie? No i czy to dotyczy wszystkich uczuć? Lubię zadawać pytania :) też możecie pytać

oki :) to jak się mają uczucia do myśli, czy to uczucia wzbudzają myśli, czy myśli uczucia? Jak możecie podajcie przykład. Kiedyś pomyślałam, żeby nic nie czuć, da się tak, ale życie staje się pozbawione barw, więc wydaje mi się, że to zły kierunek, ale znowu kierowanie się uczuciami też nie jest chyba odpowiednim rozwiązaniem?

Od jakiegoś czasu zaczęłam zastanawiać się nad życiem wewnętrznym innych osób. Słuchamy słów, możemy obserwować zachowania, jednak myśli pozostają czymś intymnym. Z chęcią porozmawiałabym z Wami na ten temat. Ciekawi mnie, czy potraficie kontrolować swoje myśli, jeśli tak to w jaki sposób to robicie. Czy miewacie myśli, które przychodzą znikąd, są natrętne, nie chcą Was opuścić, czego najczęściej dotyczą? Czy miewacie niegrzeczne myśli, takie w rodzaju diabełka siedzącego na ramieniu, który szepcze do ucha, no zrób to wreszcie, chociaż Wasz system wartości mówi o czymś zupełnie innym... Czy zawsze mówicie to co myślicie? Skąd się biorą myśli, czym są i jaki mają na nas wpływ?

"Radość oczu jest początkiem miłości." Arystoteles :)

Świetnie, że chociaż rozumiesz swój problem. Wielu ludzi zupełnie nieświadomie "traci" swoje życie przed komputerem. Nie wiem jak mam swojego brata odciągnąć od Tibii, która według mnie jest wyjątkowo kretyńską grą. On traci na komputer ok 10 godzin dziennie, mógłby siedzieć non stop. Nie rozumiem tego. Na młodsze dzieci powinni mieć wpływ rodzice, jeżeli ktoś jest już starszy musi sam dojrzeć do tego, by zrozumieć że życie wirtualne nie jest do końca życiem prawdziwym. Dużo czasu spędzam w Internecie ze względu na charakter mojej pracy i widzę, że dla wielu osób jest to ucieczka przed prawdziwym życiem. Wirtualne znajomości, wirtualni przyjaciele, których tak naprawdę się nie zna, czas spędzany w różnych portalach... Można spotkać również miejsca pomocne, tak jak to forum, jednak też nie można tu utkwić. Wymiana informacji, pomoc jest super ale wszystko z głową, bo każde uzależnienie dobre nie jest. Polecam wszystkim zajęcia, które przynoszą radość:) Taniec jest super, malowanie ciepłymi barwami (nawet gdy się nie potrafi), śpiew, gra na jakimś instrumencie, wszelkie formy aktywności fizycznej. Lub wszystko to, co mogłoby Ci sprawiać przyjemność

Stary już jest ten temat... ale go wykopię spod warstwy kurzu, gdyż czytając powyższe słowa pomyślałam sobie, że te wszystkie zaburzenia związane z psychiką często są powodem przemiany danej osoby. Jeżeli już uporamy się z własnymi problemami, stajemy się zupełnie innymi ludźmi. Zapewne wielu w takim stanie interesuje się psychologią i ludzką psychiką, co pozwala na to by zrozumieć... Zrozumienie świata, droga do poznania to rozwój. Zmierzamy w dobrym kierunku, choć nasza droga jest bardzo trudna. Gdy uda nam się przezwyciężyć chorobę, będzie z górki... Przynajmniej takie jest moje zdanie :) Tak, więc głowa do góry i walczymy dalej :)

Kilka rzeczy mnie wkurza:) Wkurza mnie głupie ludzkie gadanie, które do niczego nie prowadzi, marudzenie, użalanie się nad sobą. Wkurza mnie ludzki egoizm, wykorzystywanie innych, wkurza mnie iluzoryczność naszego świata, cała ta gra, nasze role. Wkurza mnie to, że choć próbuje się wyzbyć tego uczucia wciąż nie potrafię zaakceptować tego wszystkiego, ponieważ samo wkurzanie się w niczym nie pomaga :)