wpr82

Witajcie, W moim przypadku wygląda to tak, że od około roku czasu mam dziwne dolegliwości płynące z żołądka, po każdym jedzeniu czuję się pełny, jest mi gorąco i duszno, czuję się jakbym kompletnie opadał z sił, ogólnie jestem coraz słabszy i zmęczony, nic mi się nie chce bo tłumacze sobie że nie dam rady, łapie zadyszkę robiąc proste rzeczy. Miałem w zeszłym roku robione USG jamy brzusznej ale nic nie wykazało, teraz chce się udać do gastrologa, żeby mi wykonał gastroskopie, jeśli i ona nic nie wykryje to może wreszcie wtedy przestanę sobie wkręcać jakiegoś raka żołądka, wrzody czy też bakterie w żołądku.

Witajcie, Ja niestety mam negatywną opinię na temat terapii. Chodziłem przez miesiąc czasu na terapię grupową i zrezygnowałem z niej sam, dlatego, że nie przynosiła mi żadnych efektów. Spotkania polegały na 2 godzinnym siedzeniu na krzesełkach w kole. Grupę prowadziło dwóch psychoterapeutów, którzy rzucali hasło i czekali aż ktoś się zacznie odzywać, czasami zapadała 10 minutowa cisza, a jak ktoś zaczął gadać to już nie potrafił przestać albo tworzył się dialog między 2-ma osobami, poza tym większość z uczestników byli to ludzie których problem wynikał z dzieciństwa (dokuczano im w szkołach lub rodzice byli w separacji) Ja miałem zupełnie inny problem; moja nerwica polegała na tym, że ciągle obawiałem się o swoje zdrowie i tak naprawdę nie było w grupie osoby która miałaby podobny problem. Podsumowując psychoterapia grupowa nic mi niestety nie pomogła.

spróbujcie pochodzić sobie na basen do tego proponuję saunę, jacuzzi i częstą jazdę na rowerze (oczywiście na świeżym powietrzu )

odwiedzałem już psychiatrę i psychologa nawet przez miesiąc chodziłem na psychoterapię grupową, ale leki mnie strasnie muliły a na psychoterapii ludzie przybywali z zupełnie innymi problemami typu : ciężkie dzieciństwo , strach przed wyjściem z domu, przed otoczenim, a ja boję się tylko i wyłącznie o swoje zdrowie, nie miałem z nimi tematu

Witajcie, Chce podzielić się z wami moimi przeżyciami i odczuciami które przewijają się przez moje życie nieprzerwanie od około 3 lat z mniejszym lub większym nasileniem. Mam 25 lat, pierwsze symptomy nerwicy pojawiły się u mnie jakieś 3 lata temu, jako ich przyczynę uważam wykonywaną wtedy pracę jak również sytuację panująca w mojej rodzinie. Jestem jedynakiem i zawsze ciężko mi było dostosować się do towarzystwa w którym przebywałem, przez co ciężko mi było zjednać sobie ludzi i często byłem za to wytykany palcem jako samolub do tego byłem bardzo chudy co powodowało, że nie akceptowałem swojego wyglądu miałem na tym punkcie straszne kompleksy. Mając 16 lat zacząłem mocno trenować w siłowni, dzięki czemu trochę przytyłem i nabrałem pewności siebie, ale nie na długo po rozstaniu ze swoją pierwszą miłością (2,5 letni związek) popadłem w alkohol, często też zażywałem marihuanę w celu oderwania się od szarej rzeczywistości jaką postrzegałem po rozstaniu z dziewczyną. Często wypadałem z ,,towarzystwem'' na dyskoteki które kończyły się mocnym kacem oraz ,,pigułami'' . W 2003 roku zacząłem pracować jako handlowiec, praca ta na początku mi odpowiadała (dużo jeżdżenia samochodem nowe kontakty), ale niestety również dużo stresu niereguralne odżywianie, po 2 latach wykonywania tego zawodu zaczęły mi dokuczać dziwne objawy tj.: chroniczne zmęczenie, całodzienna senność, bóle brzucha, lużny stolec, brak koncentracji, ciągła obawa itd. W międzyczasie zachorowało 2 członków mojej rodziny (jeden na raka drugi na SLA czyli odmianę stwardnienia rozsianego) odwiedzając ich i patrząc jak w cierpieniach powoli słabli i umierali zaczynałem wmawiać sobie te same choroby. Zacząłem sobie robić szereg badań (na AIDS tarczycę, cukier, usg jamy brzusznej rezonans magnetyczny głowy, badanie kału, moczu, krwi, echo serca) badania nic nie wykazały a ja mimo to nadal sobie wmawiam raka żoładka , niebawem planuje sobie zrobić gastroskopie. Na dzień dzisiejszy dokucza mi lęk przed chorobami, wzdęcia, uczucie pełności w brzuchu, osłabienie, senność, brak możliwości koncentracji, silne duszności, obecnie pracuje i nie mogę się zmobilizować praktycznie do niczego, wszystko odkładam na kiedy indziej. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zacząłem chudnąć, boje się alkoholu papierosów. Mam kołotanie serca i tak na prawdę przestaje sobie z tym radzić.

Moi drodzy, Ja jestem już od 2 lat nie do życia, jestem zupełnie pozbawiony energii, ciągle chce mi się spać nie mam siły, mam obolałe i wiotkie mięśnie a do tego chudnę mimo, tego, że jem dużo. Po prostu załamka, i tak ciągła obawa przed rakiem lub zanikiem mięśni.

Poniżej Przedsatwie wam w skrócie to co nie pozwala mi normalnie funkcjonować, zaś na koniec mojej historii podaje link do ciekawej strony o Hipochondrii. Od około 2 lat codziennie czuje się zmęczony, senny , odczuwam coś w rodzaju burczenia i przelewania w brzuchu, dodatkowo czuje jakby mi zanikały mięśnie nóg i rąk. Przez to, że jestem dużo słabszy i odczuwam wspomniane powyżej objawy - doszukuje się w sobie raka lub zaniku mięśni, to jest straszen, bo stwarza to we mnie błędne koło tzn. jak się żle czuje to rozmyslam co to powoduje wtedy oczywiście wmawiam sobie poważne choroby, a wtedy to już nie mogę przestać o tym myśleć i tak jest całymi dniami, obserwuję się obsesyjnie w lustrze, doszukuje się miejsc w których schudzłem ( np. pas, nadgarstki, twarz ) Paranoja, ale myslę , że jak poczytam kilka postów ze strony do której link podaje poniżej, to się wreszczie uspokoje. Dodam tylko, że zrobiłem mnustwo badań i niczego nie wykazały Pozdrawiam Oto link : http://kiosk.onet.pl/charaktery/1,65,8,11794655,33078386,1534125,0,forum.html

Najsmieszniej to jest jak przed zaśnięciem leżę z narzeczoną w łózku - cisza ona juz prawie zasypia a tu nagle seria gulgotania, burczenia i przelewania w moim żołądku ( na całe szczęście ) moja panna się już do tego przyzwyczaiła :) ( Usg ok ) - diagnoza Nerwica o bólach i rozpieraniach brzucha nie wspomnę - norma Pzdr

Siema Mariuszu, Pisze bo mam identyczną jazdę u fryzjera jak Ty, oprócz tego z nerwicą borykam się od 2 lat ( stwierdzono u mnie nerwicę lękowo-depresyjną ) , oprócz duszności i uczucia gorąca, cały czas czuje jakbym chudł i był coraz słabszy przez co myśle,że mam jakiegoś raka, albo zanik mięśni. Rada na to jest jedna cały czas mieć zajęcie , bo przecież nie możesz skupić się na 2 rzeczach na raz dlatego staraj się np. w pracy skupiać się na tym co robisz w danej chwili, wtedy ( przynajmiej w moim przypadku )objawy są mniejsze Pzdr Wpr82

Ja przez taki kaszel ograniczyłem do minimum papierosy ( pale tylko jak piję ) , a i picie ograniczyłem do minimum, mam momentami taki kaszel , żę aż mnie rzuca, a prześwietlenie płuc niczego nie wykazało, dodatkowo czuje tak jakby mi coś w żołądku przeszkadzało ( jutro robiębadanie na robaki ) :) Może to głupie ale dzieki nerwicy prawie nie pale i nie pije bo się tego panicznie boje .

Najgorzej jest sobie uświadomić, żę wszystko co czujemy to tylko nerwica, bo nawet jak to podświadomie wiemy to i tak szukamy czegoś jeszcze np. raka albo coś w tym stylu.

ja jak patrzę na siebie w lustrze to wkręcam sobie, że jestem dużo chudzszy niż byłem kiedyś , a najgorsze jest to , żę utożsamiam to sobie z jakąś chorobą.

W moim przypadku najgorsz jest to,że całe dnie jestem osłabiony, jest mi non stop gorąco , widzę jak chudnę , mimo tego , żę jem i sypiam normalnie i te przesladujące mnie mysli ,żę jestem Chory na raka lub zanik mięśni

Polecam wszystkim zamartwiającym się o cokolwiek bardzo ciekawą książkę pod tytułem : ,,Jak przestać się martwić i zacząć żyć '' autorstwa Dale Carnegie. Osobiście niedawno zacząłem jączytać, obecnie jestem na 80-tej stronie i mimo tego , że mam bardzo mało czasu wolnego to potrafi mnie tak wciągnąć, żę wszystko inne przestaje być ważne i skupiam całą swoją uwagęna czytaniu tej pozycji.

Witam wszystkich, Pisząc to co za chwile przeczytacie poniżej , nie pisze po to ,żęby wprowadzić i tak już znerwicowane osoby w stan dodatkowego napięcia , jednakże , chce zobrazować wam trapiące mnie od dawna zmartwienie. Od około 2 lat zmagam się z wmawianiem sobie grożnych chorób ( głownie raka lub zaniku mięśni a także odmiany tej choroby zwanej SLA ) Proszę was o opisanie w/w objawów chorób , jakie są widoczne i odczuwalne objawy tych chorób , wiem , że jeśli znajdzie się ktoś mądry kto będzie w stanie mi to opisać, to możę uda mi się zrozumieć , żę w moim przypadku to tylko nerwica i wreszcie zacznę walczyć z nerwicą a nie z objawami innych chorób.

Mamy identyczne objawy, mi w szczególności dolega uczucie gorąca, słabości organizmu, drganie mięśni, brak koncentracji, słabość nóg - to objaw który towarzyszy mi na codzień i jest najbardziej odczuwalny, moja nerwica pojawiła się w momencie kiedy mój chrzesny zachorował na SLA-zanik mięśni , widziałem jak przez 2 lata chudł i umierał , w tym samym czasie mój 2-gi wujek zachorował na raka i tez widziałem postepującą u niego chorobę .

Witam was wszystkich, Chciałbym wam przedstawić problem z jakim się borykam od 2 lat z coraz silniejszym natężeniem. Wykryto u mnie nerwicę depresyjno-lękową zostałem skierowany na terapię indywidualną , jednakże po 6-ciu wizytach u psychoterapeutki doszedłem do wniosku, że tak naprawdę nic mi ona nie pomaga, nastepnie uczestniczyłem w terapii grupowej , jednakże w grupie do której trafiłem nie bylo ani jednej osoby, która miałaby podobny do mojego problem. Spotykałem tam ludzi, którzy mieli problemy wynikające z ich dzieciństwa , bądż szkolnych przeżyć. Zterapii grupowej, również zrezygnowałem. Od momentu kiedy zachorowałem, mam silne objawy somatyczne, które uajwniają się w postaci : uczucia gorąca, wyrażnego braku energii, senności- która towarzyszy mi od momentu przebudzenia do momentu zasnięcia - wieczorem, bardzo często pojawiają mi się drgania mięśni w przeróżnych częściach ciała, a najgorsze jest napięcie nerwowe które ma swoje żródło w obawie o mój stan zdrowia ( zrobiłem praktycznie wszystkie możliwe badania i niczego u mnie nie wykryto ), obawiam się raka ( bo widzę jak schudły mi nadgarstki, i czuję osłabienie organizmu ) , obawiam się zaniku mięśni ( bo drgają mi mięśnie i nie mam już tyle siły co kiedyś P.s. mam 24 lata) Nie potrafię już czuć się normalnie chociaż bardzo tego chcę , jestem aktywny zawodowo, jednakże ciężko jest mi wysiedzieć w biurze bo czuję się słabo i myślę tylko o tym , żęby się położyć spać , nie opuszczają mnie myśli o chorobach , nie ma dnai żebym o tym nie myślał. Jak z tym żyć ?

Mam tak samo jak wy od 2 lat , nie pomogła mi ani psychoterapia ogólna ani terapia grupowa, jednakże staram się z tym żyć( pracuje , jestem aktywny, jutro się zaręczam ) , przy życiu trzyma mnie jedynie moja dziewczyna , dzięki której zyje. Całe dnie zle się czuje , jestm osłabiony i wiecznie senny , wkecam sobie , że chudne o dziwo na wadze tego nie widac ale fizcznie to widze

Bardzo Ci dziekuje za wsparcie Ja tez mam dziewczynę do której czepiam się o byle g. i boję się , że ona tego nie wytrzyma a tak bardzo ją kocham , ale walcze z tym jak tylko mogę

Witam wszystkich którym przyszło się męczyć z tą cholerną przypadłością jaką jest nerwica lękowa. U mnie stwierdzono nerwicę lęlowo-depresyjną , brałem przez jakiśczas Stimuloton ( ale chyba za krótko bo tylko przez miesiąc czasu ) jak mi się skończyło opakowanie i poczułem się trochę lepiej lekarz zalecił mi odstawić ten lek. Nerwica towarzyszy mi od około2 lat lecz dopiero w tym roku ( w wakacje ) przybrała ostrzejsze stadium,zaczyna się rano tuż po wstaniu z łózka odczuwam silny niepokój, a jak niedajboże cos pójdzie inaczej niż według planu dnia który sobie wczesniej wyznaczyłem wtedy dopada mnie straszna złość i wkręcam sobie , żę cały dzień jest już zmarnowany. Około południa dochodzą do tego silne uderzenia gorąca które przeobrazają się w uczucie gorąca i potliwość ( nawet wtedy kiedy nic nie robię), towarzyszą mi aż do zasnięcia , oprócz tego przez większość dnia odczuwam senność, czasami miewam drgania mięśni , jestem otępiały odczuwam wewnetrzne napięcie nerwowe i mam strsznego doła cały czas , nic mnie nie cieszy, jestem drazliwy i strasznie nerwowy. Jesli ktoś tez tak ma to zapraszam do wymiany doswiadczeń i opinni

Witam Wszystkich tych z nerwicą i tych którzy śa tu z czystej ciekawości. Ja akurat nie jestem tu tylko i wyłącznie z czystej ciekawości , gdyż cierpię od pewnego czasu na nerwicę depresyjno-lękową.Chetnie porozmawiam na forum jak również na gg z osobami o podobnej jak moja przypadłosci , udziele jak również wysłucham cennych porad. Pozdrawiam