Witam.
Mam 17lat i co tu wiele pisać, wydawało by się że jestem typowym chłopakiem w moim wieku ale mam dość doży problem.
Nie wiem może to się zaczęło jak parę lat temu dostałem mój pierwszy komputer? W każdym bądź razie zacząłem się odcinać od świata i tak od 13roku życia mam jednego kumpla(jedyna osoba co jest wstanie wyciągnąć mnie na jakąś partyjkę w call of duty czy jakiegoś browarka). Z światem kontaktuje się głównie przez GG, w szkole czy innym miejscu zbiorowym miejscu nie umiem patrzeć na ludzi zawsze szukam ucieczki choćby kneflując po moim teflonie(tzn. po prostu zdaje mi się że każdy na mnie patrzy, śmieje się zemnie itp.), do tego mam napady częstego załamania(przestaje mieć chęci do wszystkiego, do życia, wydaje mi się że jestem nikim...), chodź czasem zdarza mi się mieć normalny dzień kiedy potrafię w miarę cieszyć życiem ale i po takim dniu najczęściej wieczorem dostaje totalnego załamania. Wiem że to głupie co pisze ale już sam nie wiem co robić zwłaszcza że moje życie przez to wszystko sypie (częste "problemy" rodziną, [rodzice i cała reszta]). Tak więc prosiłbym o o jakąś poradę czy coś bo sam już nie wiem co dalej z sobą zrobić. Z góry dzięki za odp.
