Witam mam 19lat, piszę do was bo już nie wiem co mam robić. Zdaję sobie sprawę z tego, że codziennie pojawiają się tacy frustraci jak ja na forum, ale ja mimo prób nadal jestem na dnie.
Sprawa wygląda następująco: moje życie jest jedną wielką porażką. Nic się w nim nie dzieję, wszystko jest schematyczne, przewidywalne i szare. Próbowałem wielokrotnie coś zmienić, uprawiać sport, uczyć się języków, robić biznes w Internecie i wiele więcej, ale w końcu i tak dochodzę do punktu w którym uświadamiam sobie, że nie ma to żadnej wartości.
Chciałbym prowadzić ciekawe życie, wyjechać gdzieś, coś przeżyć, ale nie da się. Chodzę jeszcze do szkoły, która zabiera mi codziennie 7-8 godzin. Zabiera to złe słowo-raczej kradnie. Niczego znaczącego nie nauczyłem się w tej chorej instytucji od gimnazjum – tylko kłucie niepotrzebnych regułek, które za rok i tak o kant dupy rozbić.
Nie mam żadnej pasji, więc większość czasu spędzam przed kompem/TV. Myślę, że jestem uzależniony od internetu, wiele razy próbowałem to ograniczyć, ale nie udawało mi się (spędzam w sieci cały wolny czas).
Poza tym nigdy nie miałem dziewczyny i nie zapowiada się żeby miał. Moi rówieśnicy to totalne pały, które tylko czekają by kogoś opluć. Ja stałem się zresztą taki sam. Podoba mi się jedna dziewczyna, ale wiem, że nic z tego nie będzie bo mam bardzo niską samoocenę i nie potrafię sobie radzić z krytyką.
Nie wiem już co mam robić, proszę nie piszcie rad w stylu: „zacznij działać” bo ja już działałem i to nie ma sensu. Świat w którym żyję jest totalnie do dupy, zero emocji, nic nie smakuje, nic mnie nie cieszy – i tak od około 4 lat. Kiedyś było dzieciństwo, biegało się za piłką i było :cenzura: – dzisiaj wszystko jest fałszywe.
Może ktoś z was miał taką sytuacje i dał sobie z tym rade? Jeśli tak to proszę o wypowiedź.
Pozdrawiam.
