Wita, szukam aktualnych informacji na temat dystymii i życia z nią. Interesuje mnie problem uświadomienia sobie tego "zjawiska" w sobie i jak z nim żyć, nie zapominając, że się je ma? Interesuje mnie także praktyczny sposób na codzienne małe zwycięstwa i świadomość, że wszystko co jest - niestety w wyniku tego "zjawiska" może się nagle skończyć. Jak łapać życie - po tym jak się je na własne życzenie w części ułamkowej (a to zwykle spory ułamek) - zwyczajnie wystraszy i wywoła w otoczeniu zdziwienie. "Tylko" tyle mnie interesuje.
