jolaia26full

Witam wszystkich serdecznie Od bardzo długiego czasu mam nerwice,nauczyłam się z nią żyć.Staram sobie tak zorganizować czas aby nie myśleć o problemach,dużo pracuje i to jest najlepsze lekarstwo,dodatkowo trzeba zacząć od samoakceptacji i wsparcia rodziny i przyjaciół. Też miałam podobny problem z praca, ale postanowiłam,że nie dam za wygrana,nie poddam się!,podziałało,najważniejsze jest aby zaakceptować samego siebie i nigdy ale to nigdy się nie poddawać. Bywało ze mną bardzo żle ,myśli samobójcze,dostawałam napadów histerii,mdlałam bardzo często,rozpoczynało się od skurczów rąk(parestezji) i nóg,przyspieszony oddech,jeszcze czasami mi się zdarza,zrobiłam wszelakie badania, wyszło,że oprócz nerwicy mam teżyczkę hiperwentylacyjną!,jednak postanowiłam się nie dać nerwicy,czasami zdarzają się skurcze i napady paniki,ale bardzo rzadko,dodatkowo stroniłam od ludzi,wydawało mi się,że nikt nie potrafi mnie zrozumieć i że w nikim nie mam oparcia.Postanowiłam się wziąść w garść-wyjechałam za granice-wyjazd tez mi pomógł zrozumieć samą siebie i patrzeć z innej perspektywy na świat,pomogło!