Nazywam się Michał, mam 19 lat i cóż....mam nerwice, choróbsko ,które od jakiegoś czasu rujnuje mi plany życiowe.
Zaczęło się jakiś czas temu, mdłości, skoki ciśnienia, słabość,pocenie się, uczucie jakbym miał zaraz zwymiotować. Nie mogłem chodzić na wykłady na uczelni, bo zaraz dostawałem tego ataku i musiałem wybiegać z sali, podobnie w autobusach czy kolejkach w sklepie.
Początkowo myślałem ,że to coś innego, jednak powoli musiałem dopuszczać do siebie myśl ,że to nerwica. Leki nie pomagały i niedawno podjełem decyzje o rzuceniu studiów, pójściu do roboty i skończeniu zaocznie jakiejś szkoły policealnej.
Kompletnie nie mam pojęcia skąd się to wzięło, moje życie raczej dobrze się układało, choć te studia były sporą dawką stresu.
Jestem niesamowicie wkurzony ,że mnie to dopadło, ale jednocześnie kompletnie bezradny. Nigdy jeszcze się tak nie czułem. Sprawiam wrażenie silnego człowieka, jednak tak postrzegają mnie tylko inni, bo ja sam czuje się już naprawde słaby. Przez tą nerwice mam totalnego doła i cud ,że wogóle zebrałem się ,żeby napisać tego posta, ale potrzebowałem wylać z siebie całą tą gorycz.
Pozdrawiam i życze sukcesu w walce z tym syfem.
