MoNiKa199, nie mozesz tego bagatelizawac, powinnnas skorzystac z pomocy psychologa, dobrze byloby porozmawiac o tym z rodzicami. Powiem Ci tylko ze w takim samym stanie zyje od dlugiego czasu, a mam 23 lata i jest mi bardzo ciezko. Jezeli sama je jestes w stanie walczyc z tym, nie czekaj ani chwili dluzej i popros kogos o pomoc. Powiedz mi czy masz klopoty z koncentracja? czy masz problemy z zapamietywaniem i uczeniem sie? Bo ja mam takie problemy i własnie one sa jednym z powodow mojej obojetności a co za tym idzie w moim przypadku: stany lekowe, otepienie, nerwica, depresja,
Ja niedawno zaczelem opowiadac o swoich problemach na forum, calem zycie przed tym uciekalem i radzilem sobie raz gorzej raz lepiej. Teraz kiedy chce ulozyc sobie dorosle zycie i zaczac samodzielnie funkcjonowac wydaje mi sie niemozliwe radzenie sobie z namniejszymi trudnosciami, ktore zycie przynosi.
