Cudy

Terapia Asi polega na tym, że to ona decyduje o tym jak wygląda sesja. Więcej mówi ona niż terapeutka. Jednak martwi ją to, że mimo oczyszczenia się ze swoich myśli nie umie sobie poradzić w sytuacjach podbramkowych. Sesje odbywają się raz w tygodniu, ponieważ Joasi nie stać na to by uczęszczać na nie częściej. Asia odbyła już 9 spotkań terapeutycznych, czy w dalszym ciągu ma to polegać na przekonaniu się jej do terapeuty? a może znów trafiła na nieodpowiednią osobę? Jak wyglądają typowe terapie osób z borderline? proszę o poradę!

Witam, piszę w imieniu mojej dziewczyny, która cierpi na zaburzenia osobowości. Wiele lekarzy radziło jej się udać do ośrodka znajdującego się w Krakowie, w którym miała spędzić ok. 6 miesięcy i nauczyć sobie radzić z BDP. Zdecydowaliśmy się, że będzie się leczyła u prywatnego specjalisty. Problem polega na tym, że przesympatyczna, młoda pani magister (Umiejętności psychoterapeuty zdobywała uczestnicząc w kursie psychoterapii atestowanym przez Sekcję Naukową Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w Oddziale Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic Szpitala im. dr Józefa Babińskiego w Krakowie.) określiła czas leczenia na najbliższe kilka lat - wszystko w porządku to wymaga czasu. Jesteśmy tylko zdziwieni, że wizyty wyglądają w taki sposób: Zwyczajna rozmowa jak z psychologiem o problemach. Wydawało nam się, że tego typu spotkania mają na celu nauczyć Asię jak radzić sobie z problemami, emocjami i innymi trudnymi sytuacjami, które je przerastają, a tymczasem służą jej tylko do wygadania się. Czy terapia dla osób z BDP tak wygląda? Dodam, że prywatna wizyta kosztuje 80 zł, 4 spotkania w miesiącu.