przerażona

peace-b dzięki za wyczerpującą odpowiedź Biorę leki - chwilowo Xnanax a na dłużej Lexapro. Mój strach przed rakiem płuc wynika stąd, że mój tata na niego umarł w zeszłym roku i u niego zaczęło się od bólu pod łopatką promieniującego do łokci i żeber. Lęk potęguje też to, że rtg klatki piersiowej i tomokomputer wykazały tylko stan zapalny a nie owotwór z przerzutami do kości. Zauważyłam jednak, że ból występuje najbardziej gdy leżę, a gdy chodzę lub siedzę to go nie ma. Pomagają też maście typu Fastum. Jednak lęk nadal pozostaje....

peace-b byłam u 3 neurologów i żaden niczego nie zauważył najgorsze jest to, że tabletki przeciwbólowe nie pomagają. Czy to też normalne (tak jak te bóle) w nerwicy?[/b]

Dzieki za odpowiedź Mnie najbardziej boli jak się położę na plecach. Czuję ból, pieczenie, jakby kości przeskakiwały mi w stawach. Czasami ból rozciąga się po całym kręgosłupie lub po bokach pleców. STRASZNE! Mam nadzieję, że to nic zlego....

Ja też mam na głowie, a czasem na twarzy

Witam wszystkich! Mam ponoć rozpoznaną nerwicę lekową, ale cały czas mam wątpliwości czy to napewno to, a nie jakaś straszna choroba (np. rak płuc). Od dłuższego czasu mam bóle w łopatkach, kręgosłupie, kłuje mnie między żebrami, czasami promieniuje ten ból, aż do rąk. Zdarza się, że bolą mie obojczyki i pod pachami. Ostatnio ten ból jakby się nasilał. Boję się że to coś złego - rak płuc (palę dużo, a odkąd mam nerwicę to jeszcze więcej). Proszę napiszcie, czy ktoś z Was też tak miał lub ma. Pozdrawiam i dzięki za odpowiedzi Ps: dodam, że miałam robione rtg kręgosłupa i płuc i niby wszystko ok

No głupie! Może gdybym tych punktów przed oczami nie miała to bym tak nie myślała, ale ja je widze cały czas i to utwierdza mnie w przekonaniu że pewnie jest coś nie tak dzięki za odpowiedź, nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy, że są ludzie, którzy to rozumieją i chcą pogadać, bo zdrowy (nieznerwicowany) człowiek nie jest w stanie tego pojąć!!

Witam wszystkich! Chciałabym pogadać o objawach nerwicy. Wiem, że ten temat był poruszany już 1000 razy, ale jakoś nie moge się uspokoić. Mam nadzieję, że ktoś z was znajdzie chwilkę i to przeczyta. Wszystko zaczęło się 2 miesiące temu od kłotni z mężem. gdy rano się obudziłam miałam prawą rękę jakby bezwładną (specjalnie się tym nie przejełam). Następnie zaczął sie silny ból pod łopatką, promieniujący do pachy, karku i żeber. Później było ogólne osłabienie, uczucie gorąca, senność, zawroty głowy, pocenie się, rozgrzanie ciała, dreszcze, trzęsienie mięśni, skurcze mięśni, mrowienia, ból i strzelanie w stawach, hiperwentylacja, poczucie jakby otaczający świat był poza mną. Przespałam prawie trzy dni. Następnie zaczęły się bóle głowy: w skroniach, dosłownie na czubku głowy i silne uczucie jakby ktoś mi włosy wyrywał z głowy (tak silne, że aż ten ból zbudził mnie w nocy) Zdecydowałam się przyjechać do Polski (bo mieszakm w Szwecji) i zacząć szukać przyczyny złego samopoczucia. Wykonano mi ekg, morfologie, mocz, biochemię (magnez, wapń itd), hormony tarczycy i ussg tarczycy, badanie laryngologiczne, badanie cisnienia oka, badanie dna oka, byłam u 3 neurologów, którzy po badaniu nic nie stwierdzili. Większość objawów wkońcu jakby ustąpiła i już zaczęłam wierzyć że to nerwica. Ale pojawiły się inne. I to mnie BARDZO PRZERAŻĄ!!!!!!!!!!!!! Przed oczami pojawiły mi się czarne punkciki, kreseczki itd. Są one cały czas i nie ustępują. Zwłaszcza jak spojrzę na jakąś jasną powieszchnie, jak wyjdę na dwór, ekram monitora lub patrze na ściany. Dodam, że poruszają się one wraz z tym jak wodzę oczyma. Ostatnio zauważyłam że jest ich jakby więcej. Uwierzcie mi, że ja je widzę naprawdę. Więcej jest ich w lewym oku, a w prawym właśnie zaczęły się pojawić. A na dodatek zaczęło mi tak pulsować (tętnić) w prawym uchu. Jestem przerażona. Cały czas siedzę i płaczę. Jutro idę na tomokomputer głowy i bardzo się boję o jego wynik Już widzę, że mam guza mózgu lub coś innego, jak mi robią trepanację czaszki i jak po niewj wyglądam. Błagam Was o jakieś wsparcie, poradę bo ja chyba nie wytrzymam do jutra. Gorąco pozdrawiam i dziękuję za pomoc Ps: dodam że osoby z najbliższego otoczenia starają się mnie zrozumieć, ale prawda jest taka, że jak ktoś tego nie miał to nie wie jak to jest