123zenka1

W pewnym stopniu RENEGAT ma rację!Jest to uzależnienie od kompa i szkoda czasu na siedzenie przed nim. Ale jeśli człowiek poczyta o problemach innych ludzi to czuje ,że jego są małe.Często też szukamy porady a nawet pomocy.Samo nawet opisanie swojego problemu może pomóc.W dzisiejszym świecie,gdzie ludzie mijają się a samotność to najlepszy przyjaciel komputer i wszelkie fora to sposób na wygadanie się a nawet zwierzenia.

Ja też chorowałam na nerwicę lekowa.Bałam się wychodzić z domu a sam kontakt z innymi ludzmi doprowadzał mnie do obłędu.Nie mogłam przebywać w miejscach,które kojarzyłam źle.Nie mogłam oglądać ludzi którzy mnie krzywdzili.Nie znosiłam tego do tego stopnia ,że wywoływało to u mnie nudności i wymioty.Coś okropnego.Pomogły mi długie spacery,przebywanie na świeżym powietrzu,kontakt z przyroda.Spacery po lesie ,nie ważne czy zima ,czy latem są naprawdę bardzo kojące.Teraz już znalazłam przyjaciół ,którzy wspomagają mnie.Staram się żyć spokojniej,Choć to wcale nie jest takie proste. Dużo niepowodzeń jestem sobie sama wytłumaczyć.Mam kogoś .kto mnie wysłucha i nie ocenia.Zawsze to ja słuchałam .Nigdy nie mówiłam o swoich problemach.To było bardzo złe.Zbyt dużo spraw zagnieździło się w mojej głowie i to takich spraw z którymi sobie nie potrafiłam poradzić.To tez był błąd.Trzeba mówić o swoich problemach,nawet obcym osobom.Wazne,żeby się wygadać nawet na takim forum.Tego się trzymam i jakoś leci.

Witam.Przeczytałam kilka wypowiedzi na tym forum i bardzo się cieszę że takie forum jest.Kilkanaście lat temu zachorowałam na narwice,która nie leczona doprowadziła do ciężkiej depresji.Czułam się okropnie i wyglądałam strasznie.Dzisiaj walczę z tą chorobą i się nie poddaję.Dopadają mnie jeszcze bezsenne noce ale to już jest coraz rzadziej.Życze wszystkim powodzenia i dużo wiary w siebie.Ja uwierzyłam w swoje mozliwosci.Nie pozwoliłam ludziom manipulować sobą.Staram się robić to na co mam ochote i nie patrzę ,ze komus to sie nie podoba.Wiara w siebie czyni cuda