Alila

http://adonai.pl/powolanie/?id=93 Slowa zawarte na powoyższej stronie bardzo mi pomogły w walce z moimi lękami. Sczególnie słowa: "Tak na prawdę, to nikt mnie nie zmusza, ani rodzina, ani otoczenie, nawet Pan Bóg. Jeżeli wydaje ci się, że Pan Bóg żąda od ciebie abyś wstąpił na drogę życia zakonnego/kapłańskiego to warto dać sobie czas. Jeżeli w tym co czujesz jest coś z Bożego tchnienia to On będzie to utwierdzał, a jeżeli jest od Złego Ducha, albo są to twoje własne myśli, to stosunkowo szybko ustanie, albo wejdzie w kryzys przy pierwszej przeciwności." Przeczytajcie wszystko, także komentarze pod artukułem.

Nie wiem czy jeszcze tu zagladacie, ale jestem ciekawa czy pozbyliście sie już swoich "myśli", czy nadal je macie, czy z czasem ucichly lub przeciwnie nasiliły? Czy nabraliście już pewności, ze zakon/kapłaństwo to nie wasze powołanie, czy odwrotnie?

Dzięki, uspokoiliście mnie trochę. Czytając wasze wypowiedzi miałam wrazenie jakby ktoś pisał moje mysli Od pewnego czasu też mam natrętne, dręczące myśli na tym tle. Byłam tak przerażona myślą, ze tez mogę być powołana, że bałam sie nawet modlić. Czułam sie jakbym zawodziła Boga. To jeszcze nie mineło i krąży gdzieś nade mną, ale mam nadzieję, że niedługo o tym zapomne.