annelika

Witam, od 1,5 roku mieszkam z teściami i mężem. Mam problemy różnorakiego typu. Moja mama *(ktora ma nerwice nieleczona) nie znosi męża. Który sam sobie częśćiowo na to zasluzyl. Jemu do zycia wystarczy spac, potem grac na komputerze. Nic nie robi, ciagle jest zmeczony, o spacerze niedzielnym nawet nie ma mowy. W domu wszystko musze robic ja. Teściowe są strasznie upierdliwi. Uważają się za ludzi chyba lepszych od innych, bo nawet jak coś do mnie mają to kazą to krzyskowi załatwić, jakby nie mogli kulturalnie mi powiedziec. Sytuacja jest na tyle irytujaca, ze on przychozi do mnie i mowi mi ze sa na mnie strasznie zli bo zrobilam cos tam. Po cyzm schodze na dol i nie wiem jak sie zachowac bo maja na usta przyklejone sztuczne usmiechy. Dobija mnie ta dwulicowosc. Jego matka wiecznie ma jakies rady, nie przyjmuje sprzeciwu, a najgorsze jest to ze nie robi tego ze zlosliwosci, ona po prostun ie mysli czasami co mowi, wydaje sie byc nie do konca rozumną. Nie wytrzymuje juz tego. Wiem ze to moze wydawac sie błahe, jednak skumulowane daje straszne efekty na mojej psychice. Mam dziecko, studjuję dziennie. Nie moge wrocic do rodzicow.