witam wszystkich
Mam 18 lat i od dłuższego czasu mam problemy z samym sobą. Ciągle rozmyślam o smutnych sprawach, rzeczach i nie potrafię o niczym innym myśleć. Z początku myślałem, że to cecha charakteru i że jestem po prostu pesymistą, lecz staje się to coraz bardziej uciążliwe i ostatnio zacząłem czytać o depresji. Bardzo często mam bóle głowy, brakuje mi chęci do czegokolwiek, lubię słuchać smutnej muzyki, ostatnio coraz częściej miewam myśli samobójcze oraz coraz ciężej radzę sobie z problemami. Od ponad 3 miesięcy mam dziewczynę, jest wspaniała i na prawdę jest mi z nią bardzo dobrze, lecz bardzo często myślę o tym że nie będziemy długo razem, szukam na siłę problemów i zamartwiam się błahostkami. Nawet najmniejszy powód (bardzo często wymyślony tylko przeze mnie) potrafi mnie wyprowadzić z równowagi i doprowadzić do łez. Często chodzę smutny i moja dziewczyna mnie pyta dlaczego się smucę i co mi jest.. Ostatnio rozmawiałem z nią i powiedziałem że po prostu tak mam, że często widzę problem tam gdzie tak na prawdę go nie ma i nie potrafię o tym nie myśleć. Do tego czasami płaczę i bardzo często muszę się powstrzymywać od łez. Nie widzę w ogóle pozytywnych stron mojego życia i nie potrafię docenić tego co mam a ciągłe myślenie o smutkach mnie już dobija..
co o tym myślicie ? czy to już jest depresja, czy może po prostu niektórzy tak mają..
