Alicja1984

Witam wszystkich serdecznie :) Ostatnio trochę lepiej się czuję - zapisałam się na konsulatecje. Prawdopodobnie zacznę długoterminową terapię. Konkretnych wniosków oczywiście jeszcze nie ma, ale w końcu coś się ruszyło. Znowu pojawiła się nadzieja, chęć walki, jakaś perspektywa, plan. To bardzo pomaga :) Alicja

Wiem, że strasznie pesymistycznie się przywitałam, ale dziś mam wyjątkowo paskudny dzień. Zazwyczaj mówię sobie, że będzie ok i jakoś idę do przodu.. Trudno mi pisać o wszystkich moich problemach, bo jest ich strasznie dużo. Nie wiem czy mam deperesję czy SM, a może w ogóle coś innego. Dzisiaj zapisałam się do kolejnego specjalisty. Chcę walczyć, ale brak mi sił. Co dzień wieczorem obmyślam jak nie pójść do pracy na drugi dzień, rano nie mogę się podnieść, po pracy mogę spać na okrągło i tak w kółko.. Jestm już strasznie zmęczona tą ciągłą walką.. Boję się przyszłości. Nie mam dzieci, ale bardzo bym chciała je mieć Tylko nie wiem jak ja dam radę zająć się dzieckiem, jak teraz nie potrafię wykonywać najprostszych codziennych czynności. Mam dopiero 25 lat, a czuję się jakby moje życie się kończyło. I nie mam siły żeby coś z tym zrobić.. To mnie dodatkowo wykańcza.. Czy ktoś z Was tak ma? Jak sobie z tym radzicie...? Pomóżcie, proszę..

Witam wszystkich, Tak naprawdę nie wiem czego tu szukam.. Muszę z kimś porozmawiać.. Mam już dość wszystkiego. Dziś nie poszłam do pracy, ani na popołudniowe zajęcia. Jestem na okrągło zmęczona, niezależnie od tego ile śpię, a czasem potrafię cały weekend przespać. Może to głupie, ale nie wiem co napisać. Chcę mówić, ale nie wiem co.. Mam ochotę wyrzucić to wszystko z siebie, ale wiem, że to nie pomoże, a z drugiej strony nie chcę zawracać nikomu głowy. Jestem strasznie pogubiona, tracę resztki sił..