olciaco_2

czesc moj problem zaczal sie okolo roku temu kiedy pracowalam w holandi,ciagly stres zmeczenie praca na noc a w dodatku problemy z chlopakiem ktorego nic nie obchodzilo doprowadzily do mojej nerwicy.Na poczatku wydawalo mi sie ze jestem na cos powaznie chora robilam caly szereg badan ktore pomimo mojego zlego samopoczucia wychodzily bardzo dobrze.Kiedy pewien lekarz stwierdzil zaburzenia ukladu nerwowego i kazal mi isc do psychologa bylam wsciekla ze robi ze mnie wariatke.Obecnie mieszkam w niemczech poniewaz mam tutaj rodzine ale tu moje objawy sa jeszcze silniejsze nie znam jezyka kazde wyjscie z domu konczy sie atakiem paniki ze upadne zemdleje.Poznalam rowniez chlopaka ktoremu czesto mowie o moich atakach nerwicy jestesmy razem pol roku,niby mowi ze mnie rozumie ale przy kazdym wyjsciu poca mi sie rece zle sie czuje jak jest kolomnie duzo ludzi a kiedy idziemy gdzies usiasc jak najszybciej chce z tamtad uciec.Zostalam zapisana do szkoly niemieckiej ale kazde wyjscie do niej i jazda w autobusie wiaze sie dla mnie z okropnym stresem.Ostatnio wlasnie mialam atak dobieglamdo przystanku i poczulamjakbym miala umierac zrobilo mi sie slabo,cala drzalam i bylo mi strasznie zimnmo.uspokoilam sie dopiero wsiadajac do autobusu wiedzac ze jade do domu atak przeszedl ale po kazdym takim ataku jestam okropnie zmeczona i klade sie spac.Najgorsze jest to ze wszyscy maja mnie dosyc i nikt mi nie wierz w to ze poprostu boje sie wychodzic a wszczegolnosci sama.Jestem zalamana bo kiedys wszystko robilam sama a teraz czuje sie jak nie normalna.prosze napiszcie jak radzicie sobie z takimi atakami