Witaj Oleńko! Doskonale Cię rozumiem przechodziłam dokładnie to samo, cierpiałam pare lat zanim zdecydowałam sie pójść do psychiatry. Potworne lęki, strach nie wiadomo przed czym, niska samoocena, tłumaczyłam sobie to stresem, niezbyt wyrozumiałym mężem i próbowałam jakoś sobie z tym poradzić,ale w pewnym momencie poczułam,że nie daje już rady,że muszę poszukać pomocy! I w koncu zdobylam sie na odwagę i poszłam do psychiatry. Rozpoznano u mnie depresje i nerwicę lękową. Przepisano mi Andepin. Po ok miesiącu od rozpoczęcia brania leków zaczęło sie poprawiać, wrócił sens życia, minęły lęki, tak dobrze nie czułam sie lat. Zaczęłam zauważac w koncu siebie! Biorę go już prawie 2 lata. Olka nie jest wstydem prosić o pomoc, przełam się i idz do psychiatry, uwierz mi ja tez sie bałam a teraz żałuję ,że poszłam tak pózno, mogłam już dawno przestać cierpieć. Chociaż cały czas muszę brać leki bo próba odstawienia nie powiodła się
( chyba za krótko trwało pierwsze leczenie, bo po odstawieniu leków po roku brania czaczęło wszystko wracać i potrzebna była dalsza kuracja) biorę je i wszystko jest dobrze, normalnie funkcjonuję. Życzę Ci słonko odwagi i szczerze Cię zachęcam do wizyty u psychitry! Gwarantuję Ci ,że Ci pomoże ! Trzymam kciuki! Viola.
