godless

prawidłowe sposoby dostępu to: http://mibbit.com/?channel=%23nerwica&server=irc.mibbit.net albo serwer: irc.mibbit.net kanał: #nerwica albo irc://irc.mibbit.net/nerwica

prawidłowe sposoby dostępu to: http://mibbit.com/?channel=%23nerwica&server=irc.mibbit.net albo serwer: irc.mibbit.net kanał: #nerwica albo irc://irc.mibbit.net/nerwica

że jaki Ty masz rozmiar buta, Darek?! O_O

Co nie? Akurat w tym przypadku jestem prawie pewien, że dobrze mu radzę. Potrafię zrozumieć to, co on czuje. Rozumiem to, że od dawna bardzo pragnął mieć dziewczynę. Dobrze znam przepraszanie prawie za to, że się istnieje, ciągle niespełnione oczekiwania. Niepewność. Groźby porzucenia. Po paru zdaniach widać wyraźnie, że laska go nie akceptuje, chce go zmieniać. Jestem przekonany, że nic dobrego z tego nie będzie. I rozumiem to, że nie odpowiadała mu praca w fast foodzie. Szlag by mnie trafił po paru dniach pracy w fast foodowym tempie.

Ona ma większe problemy ze sobą od Ciebie. Zostaw ją, bo spapra Ci psychę.

Szczerze Ci współczuję... Rzeczywiście wygląda na to, że bez profesjonalnej pomocy będzie katastrofa. Dobrze, że masz kogoś bliskiego. Nie bądź taka pewna, że nie zrozumie sytucji - w końcu zwierzasz się tutaj obcym ludziom, którzy Cię nie znają. Jeśli my możemy Ci pomóc, to ta bliska osoba na pewno! Twoja mama potrzebuje terapii. Odwykowej i psychologicznej. To będzie najtrudniejsze. Bratu musisz wytłumaczyć, że jeśli nie będzie współpracował i starał się ratować Waszą mamę, to stracicie źródło dochodu i wtedy nie będzie miał wyboru. Poszukaj jakiejś poradni dla osób uzależnionych od alkoholu. Ja znalazłem coś takiego: NZOZ Miejski Zespół Opieki Zdrowotnej Poradnia Terapii Uzależnień terapia@mzoz.pl Kaliska 104 a 87-800 Włocławek 054/ 231 04 87 poradnia/przychodnia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia

szok! Dopiero teraz się dowiedziałem. O samej historii czytałem, ale nie wiedziałem, że to nasza Piorunka... Bardzo jej współczuję, dopiszcie mnie jeśli jeszcze można, a jeśli nie, to niech ktoś przekaże jej pozdrowienia ode mnie i życzenia szybkiego powrotu do zdrowia. 1. Panna_Modliszka 2. dominika92 3. Aleks*olo 4. GreenEye 5. Korba 6. Brokenwing 7.Krwiopij 8.wovacuum 9.tet 10.God's Top 10 11. Misiek_NL 12. shadow_no 13. MOCca 14. martini 15. gawdzik 16. Wenedonga 17. refren 18. słońce_nie_wzejdzie 19. Conrado31 20. eufrozyna 21. godless

Rzuć go. I nie próbuj usprawiedliwiać. Chyba nie wierzysz, że on Ci "oddał" za to kiedyś? I radzę Ci tak jednocześnie będąc przekonanym, że Twoja zazdrość była zupełnie nieuzasadniona, przesadzona itd. Ale zazdrość nie pojawia się sama z siebie. Wynika z innych problemów, Twoich lub w związku, do których może nie chcesz się przyznać nawet przed samą sobą. Ale to nieistotne. Kochasz, nie kochasz, uderzył Cię. Koniec dyskusji. Dla swojego dobra, zostaw go.

Byłem, 3,5 roku. Od dwóch lat jestem wolny.

Aha, małe miasteczko. To zmienia postać rzeczy. Pisałaś o różnych szkołach i o tym, że rzadko się widujecie w ogóle, więc sądziłem, że to nie może być zbyt mała miejscowość. Cóż, jeśli to takie niezbyt gay-friendly miejsce, to może jednak poczekaj z ujawnianiem się aż się z niego wyrwiesz? To chyba jedyny sposób, żebyś mogła żyć tak jak chcesz. Nie jestem aktualnie w związku. Spotykam się z jednym facetem, na razie na stopie, powiedzmy, koleżeńskiej Generalnie mam niewielkie doświadczenie, bo tak jak Ty jestem nieśmiały i ciężko poznaje mi się ludzi.

Wiesz, orientacja seksualna niektórych osób jest dość "elastyczna". Albo zmienna w różnych okresach życia. Określenie się do niczego nie zobowiązuje. A na pewno łatwiej się żyje, kiedy nie musisz ciągle udawać. Pytałem o to, bo skoro wie Twoja najbliższa rodzina, to czemu nie mieliby wiedzieć jacyś znajomi. Co złego mogłoby wyniknąć z niedochowania tajemnicy przez tę dziewczynę? Mam 24 lata. Dotychczas moje zachowania były stricte heteroseksualne, ale zawsze byłem otwarty na nowości, interesowały mnie mniejszości seksualne i seksualność w ogóle. Od paru lat określam się jako bi-curious albo heteroflexible

Chodzę do psychologa, ale nie zajmujemy się konkretnie tym zaburzeniem. Raczej poszczególnymi aspektami i zachowaniami. Prawdopodobnie najskuteczniejsza byłaby jakaś terapia grupowa, ale to byłby za duży stres na razie. Jesteś już bliższa decyzji co zrobić w sprawie tej dziewczyny? A może powinnaś spytać o radę jakąś lesbijkę, co?

-łeś, znalazłeś Czyżbym pisał aż tak bardzo kobieco? Ja podpadam pod osobowość unikającą, wg mojej własnej diagnozy. Ty również zdiagnozowałaś się sama, tak?

Cóż, ja na Twoim na miejscu na pewno czułbym się równie niepewnie. Ale wiem też jak czuje się człowiek, który wielu rzeczy w życiu nie zrobił, bo się bał. Żałuję wielu straconych szans. Dlatego myślę, że powinnaś spróbować. Może akurat okaże się, że to jej zainteresowanie "tą dziewczyną", oznacza coś więcej? Nawet jeśli spotkasz się z odrzuceniem, to fakt, że nie chodzicie do tej samej szkoły, ułatwi Ci pogodzenie się z tym. Ale oczywiście życzę Ci powodzenia :) Jakie zaburzenie osobowości u siebie podejrzewasz?

Tylko Ty wiesz czy możesz jej zaufać. Nie chcesz sie ujawniać wśród rówieśników? Skoro rodzina i tak już wie, to i tak najtrudniejsze masz za sobą. Myślę, że ludzie w Twoim wieku są zdecydowanie bardziej tolerancyjni - chociaż oczywiście w przypadku konkretnie Twojego środowiska może być inaczej. A skąd ona w ogóle wie o Tobie? Komu obiecała, że zachowa tajemnicę?