Tomasz_21

to nierealne ale było by pieknie - ciągła praca nad sobą

Powiem tak, a właściwie napiszę - obserwuję ten temat już od kilku miesięcy (chyba już i wszystkie objawy o których piszecie są mi znane. Dokładnie wiem co czujecie, choć naprawdę cieżko to nazwać odczuciami. Nie mam pojęcia jak wyjść z tego stanu d/d, ktory trwa u mnie na dzien dzisiejszy 24h... Najlepsze jest to ze przyjaciele, znajomi nie widza zmian w moim zachowaniu, ani w sposobie bycia.

Mam tylko jedną nadzieję, która trzyma mnie przy życiu - że kiedyś ten stan minie, a wtedy jestem pewien, że zacznę inaczej żyć, pełnią życia, non-stop z uśmiechem.

Ludzie którzy nie doświadczyli stanu d/d, NIC o tym nie wiedzą. To jest moje zdanie, które ciężko będzie mi zmienić.

Jeśli ktoś chce porozmawiać - proszę o kontakt na PW.

Chciałbym się przywitać tutaj z wszystkimi, od dwóch miesięcy obserwuję to forum. Od dnia kiedy uświadomiłem sobie, że mnie również dotknęła nerwica, (choć dużo, dużo wcześniej miała początek, ale objawy nie były tak nasilone) jednak nic jeszcze nie jest zdiagnozowane przez specjalistę - psychologa czy psychiatrę Postaram się opisać moją historię w najbliższym czasie. Tu chciałem się tylko przywitać :)