ratt

nie nie boje sie

nigdy sie niebałem tego że mi sie coś stanie

jedyne o co sie boje to to że zrobie coś innym

wiesz ja bez mojej drógiej połówki też sobie nie wyobrrzam tego

ale z nią jakoś nie mam problemów typu wyjście z domu lub przebywanie w dużej grupie ludzi

pozatym lato sie zbliża

zawsze jest plener gdzie nie ma tylu ludzi

ojjojoj ja to po imprezach nie wychodze z pod kołdry przez 2 doby

tyle że ja dopiero od tygodnia powiedziałem sobie że niebęde tyle pił

wcześniej nigdy sie nie ograniczałem

no cześć też jestem z gdańska

do centróm mam niespełna pół godziny drogi

tyle że niestety jak wychodze to tylko z moją kobietą bo sam nie rusze sie z domu

boje sie przestrzeni

ale jeśli by wam nie przeszkadzała to my na piwko zawsze chętnie

no to wróciłem do świata żywych

jak zwykle zbyt szybko chciałem sie uspokoić

i przedawkowałem leki uspakajające naszczeście ziołowe

przespałem weekend i jest mi troche lepiej

właśnie w sumie niczego sie nie dowiedziałem

zawsze polegało to na tym że uciszali mnie lekami i wypisywali do domu w stanie takiego zombi

po jakimś czasie organizm przyzwyczajał sie do leków i trzeba było wrócić do szpitala

dokładnego powodu moge sie tylko domyślać

problemy rodzinne

oraz to że byłem dręczony przez kolegów

nazywam sie damian i jestem z gdańska

nerwice mam od dziecka od 3 lat sie na nią lecze

w ciągu tych trzech lat byłem 6 razy w szpitalach psychiatrycznych

ostatni pobyt zakończyłem tydzień temu

dziś mam gigantyczne załamanie nerwowe

co spowodowało kłutnie z resztą mieszkańsów domu

przestałem wierzyć że to sie da wyleczyć i odstawiłem leki

również porza kolejny zakończyłem edukacje(bo poco niebaszczykowi wykrztałcenie)

w tym stanie nie wytrzymam dłużej niż 3 dni a do lekaża nie pójde i nie będe sie szprycował żadnymi uspokajaczami bo to da mi sen na dziś a jutro będzie to samo wiec to nie ma sensu

a tak pozatym to wtam na forum zapewne nie na długo ale witam