magdalena29

Jak czułam się dobrze,zawsze miałam sporo osób obok. Przyjaciele wiedzący o moim zdrowiu chwilowo interesując się,później całkowicie mnie zostawiali, gdzie ja byłam zawsze przy kogoś problemie.

Witam Was kochani, od 16 roku życia doskwiera mi nerwica lękowa, etapy nie wyjścia do sklepu pod domem i przerost tego ,że kafle w sklepie są za jasne i nie wejdę to norma. Dużo rzeczy dziejących się w rodzinie i nie ustających do dnia dziejszego, dają mi brzemię ogromne i nie pomaga aby czuć się do końca dobrze. Mam skoki samopoczucia ogromne, wcześniej byłam królikiem doswiadczalnym bo będac w szpitalu- przecież Pani zdrowa. Od kilku lat biore faxolet 75. Jakoś ogarnęłam życie, samopoczucie na tyle,że funkcjonuje,ale poszłam w imprezy alkohol . Pijąc wiem,że kolejny dzień to katorga, a może znowu się wróci całkiem. Mimo to jak mam spoko wieczór odcinam się od tego i po czasie żałuję. Mam 29 lat i sama sobie chyba szkodzę? nie widzę szansy,że kiedys to całkiem "wyleczę" ,a jednocześnie działam na minus. Przez to w ogóle życia sobie nie potrafię ułozyc , mam paru kończą......... jestem mega zagubiona. Brak mi właściwych ludzi obok bo jak źle sie czułam każdy przyjaciel mnie zostawił. Pozdrawiam