Mam obsesję na punkcie dzieci. Lubię roczne dziewczynki, zwłaszcza dziewczynki w wieku 8-18 miesięcy. Mam kuzynkę, ma 15 miesięcy, jest bardzo ładna, ma ładną buźkę, jest śliczna i słodka, bardzo mnie lubi, sam nie wiem dlaczego może dlatego bo jestem taki ładny, uśmiecha się do mnie, siada mi na kolanach, chce do mnie na ręce, wysyła mi buziaki, daje mi pić mleko ze swojej butelki, albo daje mi smoczek żebym possał, daje mi łyżkę z kaszką do mojej buzi, traktuje mnie jak dziecko w swoim wieku, może czuje, że lubię małe dzieci. Pamiętam raz, niedawno zresztą, jak moja mała kuzynka miała wtedy 15-miesięcy, ja leżałem na łóżku a ona na mnie weszła, tak mi usiadła na buzi, że nie mogłem oddychać, a ona ssała smoczek i się do mnie uśmiechała to było takie słodkie, nie chciałem jej ściągać bo tak słodko wyglądała w tym smoczku ale musiałem bo by mnie udusiła. Chociaż dla takiej ładnej małej rocznej dziewczynki mógłbym się udusić. Jedyne co mi przeszkadzało to zapach pieluch, śmierdziały kupą. Wszystko zaczęło się jakieś 11 lat temu kiedy miałem 13 lat spodobała mi się 14-miesięczna siostrzyczka kolegi, miałem ochotę ją pocałować tak w usta z języczkiem ale sobie odpuściłem ją chociaż na jej widok się śliniłem, miałem motylki w brzuchu, nogi jak z waty, miałem 13 lat a to była pierwsza dziewczynka która mi się na prawdę podobała. No ale jednak różnica jest ogromna między 14-miesięczną dziewczynką a 14-letnim chłopakiem. Kiedyś spodobało mi się niemowlę 8-miesięczne, dziewczynka oczywiście, spytałem o wiek zawsze pytam jak widzę ładne dziecko, było to na basenie, miała taką ładną pieluchę specjalną do kąpieli, jasnoróżową, patrzyłem na nią i się nie mogłem nadziwić jaka była ładna. Nie staje mi na widok dzieci, nie wyobrażam sobie dzieci gdy się masturbuję dlatego pedofilem raczej nie jestem chociaż nie wiem bo czuję silne uczucia do dzieci, coś jak namiętność. Mam obsesję na punkcie smoczków, bo kojarzą mi się z małymi dziećmi, w końcu małe dzieci noszą smoczki, lubię smoczki, kiedyś w parku widziałem bardzo ładną małą dziewczynkę w smoczku, stałem i gapiłem się na nią, jej matka było trochę chyba zdziwiona, ale to maleństwo było takie ładne, spytałem ile ma, okazało się, że ma 13-miesięcy, miała zaczerwienione policzki, chyba była zawstydzona, ssała smoczek, tak ładnie wyglądała w tym smoczku, nagle się uśmiechnąłem do tej małej, ona też chciała się do mnie uśmiechnąć, wypadł jej wtedy ten smoczek, chciała go podnieść ale jej mama powiedziała żeby go zostawiła, chwilę później poszli, ja też ale pięć minut później wróciłem po ten smoczek który tam leżał, miał taki ładny kształt, do tego ładny intensywny różowy kolor, musiałem go wsiąść zwłaszcza, że na tym smoczku była ślina tej małej, przynajmniej taką pamiątkę będę po niej miał, ten smoczek śmierdział śliną tego dziecka, kręciło mnie to. Od tamtej pory znalazłem jeszcze cztery inne smoczki, wszystkie różowe czyli od małych dziewczynek. Codziennie chodzę pod żłobek czy na place zabaw by pogapić się na jakieś ładne dzieci. Nie zawsze są, czasami parę dni nie widzę żadnego dziecka. W lato dziennie chodzę na basen czy plażę by pogapić się na jakieś małe dzieci, lubię buzie małych dzieci, mają takie ładne oczka, policzki, nosek, lubię małe ciałka, zwłaszcza pupę, uda, stopy, mam obsesję na punkcie narządów płciowych dzieci, aczkolwiek jedyną okazją kiedy mogłem je poobserwować było przewijanie mojej małej kuzynki. Spodobały mi się narządy płciowe i gładka skóra oraz brak owłosienia.. Kiedyś córeczka sąsiadki 18-miesięczna dziewczynka pocałowała mnie w usta, była ładna, wiek też super, ale nie w moim typie, usta zbyt pełne, nie podobała mi się, ale co miałem powiedzieć jej żeby mnie nie całowała przecież nie odmówię dziecku. To było jak się żegnaliśmy, każdemu dała buziaka ale swojej mamie tacie i babci ale się zdziwiłem, że mi też, trochę czułem się nieswojo, że całuję cudze dziecko. Lubię dziecięce ubranka zwłaszcza rajstopy dziecięce, chciałbym czuć ich zapach takich dziecięcych rajstópek noszonych przez małe dzieci, ewentualnie dziecięce buciki. W sumie dzięki dzieciom się czuję na prawdę szczęśliwy, widzę w nich sens mojego życia, są dla mnie najważniejsze, nie licząc mojej rodziny. Niestety dziecięcy wygląd przemija i dlatego bardziej niż dzieci wolę dziecięce przedmioty takie jak smoczki, pieluchy, chodziki dziecięce, wózki dziecięce, mam obsesję na punkcie dziecięcych przedmiotów. Mimo to to nie jest żadna wielka miłość, dla mnie dziecko to idealne niedojrzałe małe ciałko idealna dziecięca buźka ale nie traktuje dziecka jak człowieka na przykład tak jak traktuję własną matkę bo dla mnie dzieci to są żywe zabawki, przedmioty, ruchliwe i słodkie lalki z ładną buźką, patrzę jedynie na wygląd dzieci, dziecięcy wygląd mnie kręci. Nie potrzebuję na nie patrzeć, w sensie na dzieci, nie potrzebuję przebywać z nimi, tym bardziej nie potrzebuję je całować czy dotykać, czy wkładać palców, co by mi to dało, właściwie nic chociaż seks wydaje mi się czymś fajnym to nie jest dla mnie ważny, jeszcze bym miał problemy z prawem, a ja nie robię nic nielegalnego, wystarczy mi, że dzieci są dla mnie ważne i to jest fajne uczucie. Lubię je na swój sposób, ale nie rozumiem ludzi dlaczego wolą dorosłe kobiety niż małe dzieci, zresztą dla mnie nawet kilkulatki wyglądają za staro, już wolę niemowlaki czy roczne dzieci czyli prawdziwe dzieci, może po prostu nie miałbym wyrwać nawet przedszkolaka dlatego jeszcze młodsze mi się podobają, nie wiem w każdym bądź razie po prostu im młodsza tym ładniejsza. Mam schizofrenię paranoidalną, ale nie łączył bym schizofreników z zboczeńcami. Byłem agresywny ale bardziej kiedyś gdy byłem nastolatkiem, nie piję już parę lat, nie ćpam już chyba z 10 lat, mam wszystko w życiu mam poukładane, jest dobrze i czuję się dobrze. Mam 23 lata, ale żadnej pracy, szkoły, zero znajomych, jestem odludkiem, chociaż z domu wychodzę tak o żeby się przejść, byłem już kiedyś na tym forum.
