Nerwowa_k

Cześć! a napiszesz coś więcej o sobie? z czym się zmagasz? nerwica? zaburzenia lekowe czy jeszcze coś innego?

I do mnie tez wal! Mam zaburzenia lèkowe z atakami paniki od kilku lat.... jakoś z tym żyje, biorąc Zoloft a w atakach paniki hydroksyzyne.

Ja na nerwice cierpię od 7 lat z przerwami. Leki biorę od 2 lat - Zoloft. Wspomagam się hydroksyzyna w atakach paniki. Rozumiem was doskonale. Najgorzej czuje się z rana do południa. Ostatnio gorzej znoszę bycie w pracy  cierpię do Ok 13, lęk, zmęczenie,ciągła senność, ścisk żołądka, uczucie słabości i boje się ze zemdleje i narobie szumu w pracy  kiedy wracam do domu czuje się lepiej.

W dniu 28.04.2019 o 11:12, luzzterko napisał:

Wczoraj powiedziałam od kiedy mam taki stan i jakie mam obawy. Wiem że mnie nie zostawi jednak z tyłu głowy mam myśl że marnuje jej życie. Chcę zmienić swoje życie, chce żyć jak przed atakami. Zawsze byłam negatywnie nastawiona do leków psychotropowych, jednak nie widzę już innego ratunku dla siebie. Najlepiej czuje się w domu, gdybym nie musiała w ogóle bym go nie opuszczała. To chyba głównie efekt leku tak samo jak i uczucie pieczenia głowy. 

Miałam podobnie, dosyć długo ukrywałam przed narzeczonym to co się ze mną dzieje. Wstydziłam się. Aż do pewnego ataku paniki w nocy- wybudzilam się, serce waliło, ciśnienie skakało, raz zimno raz gorąco.... zaczęłam się trząść i stukać zębami bez kontroli. Narzeczony się obudził, i wtedy opowiedziałam mu co się ze mną dzieje, i poprosiłam i to żeby mnie przytulił i był ze mną bo to minie za jakiś czas. I ulżyło mi wtedy! Poprosiłam żeby zapewnił mnie ze jeżeli poproszę go o zawiezienie na sor to zrobi to (potrzebuje takiej pewności). Atak minął i od tej pory zawsze mówię mu kiedy atak nadchodzi.