ermoniqa

Jeśli w manii mam cały czas pozytywne myśli, jestem radosna i pełna energii, planów ale...rano wstaje odczuwam niewielkie lęki a wieczorem ni stąd ni zowąd nasilają się i są nie do wytrztmania-to czy to jest faza mieszana?

U mnie hipomania nigdy nie przekształciła się w szaleńczą manię na szczęście. Co do lekarstw to pomagają, tylko metodą prób i błędów trzeba trafić na odpowiedni zestaw. Choruję już przeszło 25 lat i aktualnie jestem w remisji od 10 miesięcy. Mój zestaw lekarstw to setka ketrelu na noc (usypia) i dwie tabletki Depakine Chrono 500 również na noc.

Ten zestaw lekarstw nie wywołuje u mnie skutków ubocznych, a to bardzo ważna rzecz, szczególnie jak się pracuje lub uczy.

A wcześniej co jaki czas miałeś ataki?

Witajcie!

Chad zdiagnozowano u mnie dosłownie "na dniach", nigdy nawet nie pomyślałabym że mogę chorować na tak poważną chorobę. Zdarzały się lęki, nerwica, mam agorafobię i jestem aspołeczna. Ale dwubiegunówka? Byłam w szoku gdy psychiatra postawił taką diagnozę. Właściwie niewiele jeszcze wiem o tej chorobie. Pierwszy atak miałam w wieku 23 lat i był to atak manii a nie jak u większości depresji. Teraz mam 29 lat i drugi atak manii. Niedawno borykałam się z depresją. Wydaje mi się że w moim przypadku objawy pasują bardziej do hipomanii niż manii: jestem w pełni świadoma tego co robię, jedyna co odczuwam to silne pobudzenie i radość nieadekwatną do sytuacji. Moja samoocena też raczej nie wzrasta (a szkoda bo od zawsze mam niską samoocenę). Jak czytam o tym co ludzie robią w manii to jestem przerażona. O tym że zaciągają takie ogromne pożyczki, że mają wielu partnerów seksualnych, że wpadają w agresję itp.

I tu pytanie do Was: czy hipomania może zmienić się w przyszłości w manię?

I co najważniejsze: czy leczenie POMAGA?

Z góry dziękuję za odpowiedź