amis

Witaj, widać że dużo przeszedłeś, ale jesteś bardzo silny.

Praca, jaką wykonałeś nad sobą jest godna podziwu.

Trzymaj się dalej w swoich postanowieniach.

Przykro mi jednak, że nie możesz odseparować się od ojca, Twoje życie mogłoby się jeszcze zmienić o 180 stopni.

Witamy na forum :)

Nikt Ci nie postawi diagnozy na forum. Trzeba się wybrać do psychiatry :) pozdrawiam

Cześć,

fajnie, że napisałaś ten post,

doskonale na Twoim przykładzie widać, że

nie ma rzeczy niemożliwych jeżeli tylko ma się dostatecznie ważny powód.

 

Na pewno będziesz super mamą :)

Dzięki! :) Nawet nie wiesz jakiego powera dają takie komentarze <3

ja nowa na forum w Krakowie nie nowa :)

chętna na spacery, ale jestem ograniczona ciążowo więc coś wolnego, nie w upale itd

Zamówiłam tę ksiażkę, z chęcią przeczytam.

Ja się teraz łapię wszystkiego, żeby tylko radzić sobie z atakami bez leków (ciąża) i jest mi naprawde ciężko... tym bardziej, ze ja się bardzo źle nastawiam np. za tydzień biorę ślub i panicznie się boję, że będę się w kościele źle czuła, że będę mieć atak, albo zemdleję i narobię sobie,dziecku i wszystkim kłopotu (nigdy w życiu jeszcze nie zemdlałam!) i nie radzę sobie z tymi myślami...

na początek się przedstawię :)

Agnieszka, 25 lat, Kraków

nerwica lękowa z agorafobią od 6 lat

leczona na paroxetynie

obecnie bez leków - 6 miesiąc ciąży (momentami bywa naprawdę ciężko... chciałabym cokolwiek jeść, żeby tylko nie mieć tych panicznych lęków... ale czego się nie robi dla zdrowia i bezpieczeństwa dziecka)

Pozdrawiam, mam nadzieję na miłe przyjęcie :)