Witam. Jestem tu nowa, i chyba znalazłam się tu po co aby znaleść jakieś rozwiązanie -cel-naiwnie mówiąc bo wiadomo, każdy jest inny, każdy ma swoje problemy. Nie widzę sensu niczego, nic mnie nie trzyma, w domu same problemy, od jakiegoś czasu budzę się w środku nocy z krzykami, doszedł mi lęk przed śmiercią. Dość mocny. Jedynie praca mnie trzyma, tyle, że wracacam do starych przyzwyczajeń - stare przyzwyczajenia to sedam (lek na uspokojenie)- nie jeden - a teraz doszedł do połączenia z onirexem (na spanie) Przyznam, że działało do czasu. Chwile mogłam pożyć. Udawać dalej jaka to jestem 'fajna' 'towarzyska' . Gdy przestaje, jestem sobą. Śpię i wegetuje. I tak ciągle mam myśli, że umrę więc czy na to czy na coś innego co za różnica. Boje się tylko cierpienia i bólu fizycznego. i tak nic poza praca nie mam i tak. Dobre jest też to że do pracy mam kawał drogi i jak wstaje o 5 rano wracam ok.18. wiec sen-praca. stres. dodam, że mam już prawie 30!!!!
