samotna

Dziękuję,

jesteście kochani :)

Cześć,

dzisiaj znalazłam tę stronkę i po przeczytaniu kilku wypowiedzi, zalogowałam się. Od razu bo jutro by mi już brakło odwagi...

Za słowa:

pocieszać sie należy tym że to wszystko przez to że jesteśmy nadwyraz ludżmi wrażliwymi i to wszystko dlatego :)

Bleh - bardzo dziękuję.

Mam zdiagnozowaną nerwicę i w ostatnim czasie nasiliła mi się depresja.

Jak większość z Was też unikam wszelkich wystąpień publicznych z powodu "latających" rąk. Nawet teraz mi drżą.

Są takie ranki, że już nie mam ochoty wstać, że to nie ma zupełnie sensu. Na przekór wszystkiemu-pracuję i studiuję, tylko to mnie jakoś trzyma przy normalnym funkcjonowaniu.

Chciałabym się kiedyś obudzić i po prostu się uśmiechnąć, że kolejny dzień przede mną...

Mam fobię społeczną - ale chcę to kiedyś powiedzieć w czasie przeszłym...

Czy jest taka możliwość?