Tacamahaca

Mariah Carey feat. Bone Thugs-N-Harmony

"Breakdown"

Butterfly (1997, Columbia)

 

VERSE 1

You called yesterday to basically say

That you care for me

But that you're just not in love

Immediately, I pretended

To be feeling similarly

And led you to believe I was OK

To just walk away from the one thing

That's unyielding and sacred to me

 

CHORUS

Well, I guess I'm trying to be

Non-chalant about it

And I'm going to extremes

To prove I'm fine without you

But in reality

I'm slowly losing my mind

Underneath the guise of a smile

Gradually, I'm dying inside

Friends ask me how I feel

And I lie convincingly

'Cause I don't want to reveal

The fact that that I'm suffering

So, I wear my disguise

'Til I go home at night

And turn down all the lights

And then I break down and cry

 

VERSE 2

So, what do you do

When somebody you're devoted to

Suddenly just stops loving you

And it seems they haven't got a clue

Of the pain that rejection

Is putting you through

Do you cling to your pride

And sing "I Will Survive"

Do you lash out and say

"How dare you leave this way"

Do you hold on in vain

As they just slip away

 

CHORUS

Well, I guess I'm trying to be

Non-chalant about it

And I'm going to extremes

To prove I'm fine without you

But in reality

I'm slowly losing my mind

Underneath the guise of a smile

Gradually, I'm dying inside

Friends ask me how I feel

And I lie convincingly

'Cause I don't want to reveal

The fact that that I'm suffering

So, I wear my disguise

'Til I go home at night

And turn down all the lights

And then I break down and cry

 

 

RAP

It'll break you down

only if you let it

Everday crazy situations rocking my mind

Tryin' to break me down

But I won't let it

Forget it ( forget it)

 

I be feelin' like you bringing me down

Taking me around

stressin' me out

I think i better go and get out

And let me release some stress ( stress )

 

Don't ever wanna feel no pain ( pain )

Hoping for the sun

But it looks like rain ( rain, rain, rain )

Lord, I just wanna maintain

 

Yeah, I can feel pressures ya'll

But never the less

Krayzie won't fall

It's over, it's ending here ( here )

 

CHORUS 2x

 

CHORUS with adds:

Cry, cry, cry, cry

Cry, cry, cry, cry,

Cry, cry, cry, cry,

Cry, cry, cry, cry...

 

Muzyka i słowa: M.Carey, A.Henderson. C.Scruggs, Stevie J.

 

Witam Wszystkich, to mój pierwszy post na forum.

 

Znalazłem Was, bo potrzebuję kilku rad.

 

U mojego przyjaciela zlokalizowałem objawy depresji. Ma głęboko zaniżoną samoocenę, myśli samobójcze, czuje się wiecznie niedoceniany przez świat. Wszystko to ma swoje źródła w dzieciństwie - nie miał lekko. Teraz jest dorosłym (zastanawiam się, bo chyba tylko jest dojrzały fizycznie) facetem i wszystkie te cienie przeszłości ukazują się pod wpływem wydarzeń bieżących. Dodam, że od rodziny nie ma wsparcia niemal żadnego - wizyty w rodzinnych stronach i domu kończą się tym, że wraca zdenerwowany i smutny. Szuka wsparcia w kobietach, niestety ma pecha i nie trafia odpowiednio - i każde kolejne zerwanie kończy się załamaniem nerwowym. Jestem chyba najbliższą mu osobą - jesteśmy jak prawdziwi bracia.

 

Ostatnio wyszło na jaw jak silne są te wszystkie emocjonalne upadki, zaczynam się bać o niego. Wspieram jak tylko mogę, służę rozmową, moim czasem czy milczeniem w zależności od jego potrzeb,ale i tak uważam że potrzebny mu jest fachowiec, najlepiej psychiatra-psycholog. Obawiam się, że terapia to za mało i powinna być wsparta farmaceutykami.

I tu mam pytanie: czy ktoś z Was był w podobnej sytuacji? Jak udało się że zostaliście nakłonieni do wizyty u specjalisty lub jak udało się Wam nakłonić Waszych bliskich?

 

Jak sprawić by uwierzył, że nie jest Nikim, że jest Wielkim Człowiekiem?...

Moim marzeniem jest by uwierzył w siebie. I by przestał słuchać ludzi złej woli...

 

Trochę dziwna rzecz. Jest starszy ode mnie, a widzę w nim siebie sprzed 3 lat, gdy mając lat 17 też przechodziłem podobne stany. Różnica jest tylko taka, że ja wtedy bujnie dojrzewałem, a on już jest dojrzały. I o ile u nastolatków depresje mogą być uznane za coś typowego (co nie znaczy, że nie należy ich leczyć - wręcz przeciwnie) to u niego jest to bardzo silne i nie związane z hormonami.

Mnie udało się wyjść z tego, chyba dzięki temu że chciałem, dodatkowo odnalazłem siebie w muzyce i tym co teraz studiuję.

On jednak już twierdzi, że nie ma takiej rzeczy, + zero woli walki...