Być może źle sformułowałam tytuł posta ale tak czy inaczej chodzi o sen. Choruje na depresje od 4 lat. Jeśli chodzi o zasypianie to nie mam większych problemów (pewnie to głównie zasługa leków). Problem polega na tym jakie mam sny i jaki niepokój mnie po nich ogarnia. Często bywa tak, że cały dzień myślę o tym co mi się śniło, tak jakby przekłada się to na rzeczywistość. Najgorsze jest to, że te dziwne i często straszne sny mam co noc. Próbowałam zasypiać przy muzyce relaksacyjnej ale nie przyniosło to wiekszego skutku. Wiem, że sny w dużej mierze odzwierciedlają stan umysłu ale ostatnio (dzięki Bogu!) trzymam jakoś wszystko w kupie i nieźle sobie radze. Skąd się to wszystko bierze?
