joanna9

Witam, mam problem z którym sobie nie radze. Nie jestem już nastolatka, nie przyjmuje żadnych leków ani tab. antykoncepcyjnych a od pewnego czasu ciągle targają mną nerwy. Złoszczę się o wszystko. Bardzo staram sie nad sobą panować ale nie umiem. Stan nerwowości często sie powtarza i nie jest on zależny od cyklu. Obecnie nie pracuje, ale nie jest to moim powodem do złości bo finanse są na dobrym stopniu. Rozpoczynam kurs masażu który bardzo mnie cieszy ! Nie siedze w domu i nic nie robię Mam kochającego chłopaka, który naprawdę dba o mnie i znosi te moje nerwy. Kiedy cos mnie zdenerwuje, albo on powie cos nie tak po prostu z nim nie rozmawiam, nie na złość jemu, tylko po prostu nie umiem i nie mam ochoty z nim gadać wiec zamykam sie w drugim pokoju. On przychodzi-przytula mnie, ale we nie zolsc i tak narasta. Tydzien temu wróciliśmy z wakacji, wydawało mi sie ze odpoczęłam, ale chyba jednak nie bardzo bo sytaucja sie powtarza. Zawsze bylam nerwowa, wszystkim sie stresowałam, ale teraz jest naprawdę zle. Każda, nawet najmniejsza porażka wytraca mnie z równowagi. Nawet kiedy nie moge otworzyć jogurtu przez dluzszy czas juz czuje ogromne nerwy w sobie. Jestm niespokojna i wykańcza mnie to ! Rano, mimo że nic stresującego mnie nie czeka obudziłam sie z mocnym biciem serca i wewnętrznym stresem. Ostatnio tez mniej jem i troche schudlam. Nie umiem porozmawiac z nikim o moim problemie. Szkoda mi mojego chłopaka bo bardzo go kocham i widzę jak to dzielnie znosi i jaki cierpliwy wobec mnie jest.