voyager256

dąc do psychiatry nie wiem co chciałam uzyskać, bo nie leczenie farmakologiczne - p. Dr zaproponowała mi jakiś lek na D... stosowany właśnie teraz przy leczeniu dystymii i oczywiście psychoterapię, ale jakoś nie mam przekonania, że będzie mi się chciało jeździć żeby gadać z kimś o swoim życiu.

 

Czy warto? Farmako- czy psychoterapia?

Ten przepisany lek to Deprim(dziurawiec)? Jeśli tak można spróbować, jest dostępny bez recepty. Jedyne wady to ograniczona skuteczność i możliwe interakcje z innymi lekami.

Natomiast jeśli jest to lek z grupy SSRI, to można się już nad tym zastanowić.

Niezależnie od tego psychoterapię warto spróbować.

Pierwszą wizytę u psychiatry mam już za sobą. Wybrałem się tam, ponieważ miałem okres, w którym bałem się wstać z łóżka. Nawet bałem się wyjść z pokoju w obawie, że spotkam tam któregoś ze współlokatorów. Ponadto straciłem apetyt i miałem kłopoty ze snem. Przez swój stan pożegnałem się ze studiami. To był najcięższy okres jaki mnie spotkał. Nie powiedziałem moim współlokatorom o tym, że przerwałem naukę, bo się zwyczajnie boję. Na samą myśl o pracy, paraliżuje mnie strach, a w wakacje nie miałem z tym problemu. Sam nie wiem od kiedy mogę mieć dystymię. Zawsze byłem tym cichym i spokojnym. Mimo to nie narzekałem na brak znajomych. W ich towarzystwie niekiedy czułem się swobodnie, ale jakoś nigdy nie potrafiłem wyrazić swojej opinii. Często znajomi powtarzali: "A on jak zwykle ma to w dupie". Nie lubiłem poznawać nowych osób, bo nigdy nie wiedziałem jak się zachować, bardziej skupiałem się na sobie tzn. zbyt przesadnie analizowałem swoje zachowanie. Nigdy nie miałem motywacji, większość dnia jestem zmęczony, choć nie wiem czym. Nie umiem się zrelaksować, ciągle czuję się spięty. Mam wrażenie, że jestem pusty w środku, nie posiadam podstawowej wartości jaką jest godność. Nie potrafię spojrzeć na życie jako całość. Przed wykonaniem zadnia czuję jedynie strach. W swojej grupie na uczelni czułem się najgłupszy. Boli mnie to, że nie umiem powiedzieć znajomym, że mam dystymię i już nie studiuję. Po wyjściu od psychiatry poczułem lekką ulgę, a następnie niesamowitą złość, że mi życie ucieka przez palce.

Różne przyczyny i objawy wymagają różnych sposobów na skuteczne leczenie.

Jedynie u ok 1/3 pacjentów monoterapia lekami jest odpowiednio skuteczna. W pozostałych przypadkach leki pierwszego rzutu są tylko częściowo skuteczne lub praktycznie nie wykazują poprawy. Spośród drugiej grupy pacjentów objawy depresyjne zwykle nawracają w ciągu kilku lat, nierzadko z większym natężeniem. Na dzień dzisiejszy w przypadku braku odpowiedniej skuteczności SSRI lub SNRI stosuje się terapię łączoną (np. łączenie leków różnej klasy i odpowiednio dobrana terapia poznawczo-behawioralna).

Przy łączeniu leków często skuteczne są znacznie mniejsze dawki niż w monoterapii.

http://www.psychweekly.com/aspx/article/ArticleDetail.aspx?articleid=53

http://www.cnsspectrums.com/aspx/articledetail.aspx?articleid=2541

Poniżej są informacje o wybranych lekach stosowanych w przypadku nieskuteczności terapii w zastępstwie lub jako dodatek do SSRI/SNRI. Charakteryzują się mniejszymi skutkami ubocznymi, przy podobnej lub większej efektywności.

Bupropion ( szybkie działanie, aktywizujące, stosunkowo nieznaczne efekty uboczne m. in. nie wpływa niekorzystnie na wagę ani funkcje seksualne, pomaga także w rzuceniu palenia)

Tianeptina(znikome efekty uboczne, właściwości antylękowe )

http://informahealthcare.com/doi/abs/10.3109/13651501.2013.798418

Agomelatyna ( niewielkie efekty uboczne, poprawa jakości snu)

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23532747

Mirtazapina ( stosunkowo szybkie działanie, antylękowe, zaburzenia snu(działa nasennie) , zaburzenia łaknienia (zwiększa apetyt))

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19345072/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11822997

MAOI

Tradycyjne, tzw. nieodwracalne inhibitory MAO-A mimo wyższej skuteczności są obecnie rzadko stosowane ze względu na niebezpieczne skutki uboczne (zespołu serotoninowy)

Inhibitory MAO-B (nieodwracalne) : rasagalina i selegilina (w postaci plastrów - Emsam)

Mniejsze skutki uboczne, gdyż zasadniczo podwyższają poziom dopaminy jednak przy dużych dawkach (>10mg) również istnieje ryzyko zespołu serotoninowego

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17017821

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17110814

Moklobemid: należący do odwracalnych inhibitorów MAO-A, mniej skutków ubocznych i stosunkowo bezpieczny, jednak mniej skuteczny niż tradycyjne MAOI

Augmentacja (leki często stosowane jako dodatek do antydepresantów)

Stabilizatory nastroju (częściej stosowane w depresji dwubiegunowej)

Lit (np. węglan litu), Gabapentyna, Lamotrygina

Hormony

T3 (trójjodotyronina), testosteron ( w przypadku niskiego poziomu u mężczyzn)

http://ajp.psychiatryonline.org/article.aspx?articleid=96991

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1449873/

Nietypowe neuroleptyki ( w niskich dawkach)

Olanzapina, Arypiprazol , quetiapine, Rolipram

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/14651858.CD008121.pub2/abstract

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19192475/

Stymulanty

Atomoksetyna

Reboksetyna

Bupropion

Modafinyl

Methylphenidate (Ritalin)

Adderall

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2904493/

Buspiron + melatonina

http://www.metabolicalchemy.com/melatonin-and-buspar-breakthrough-novel-anti-depressant/

SAM-e (s-adenosylmethionine)

Stosunkowo szybkie działanie, znikome skutki uboczne, ochrona wątroby, zalecane wzbogacenie wit z grupy B, kwas foliowy )

http://ajp.psychiatryonline.org/article.aspx?articleID=102383

http://ajp.psychiatryonline.org/article.aspx?articleid=102409

http://clinicaltrials.gov/ct2/show/results/NCT00101452?sect=X4601#othr

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19909689

http://en.wikipedia.org/wiki/Management_of_depression#Augmentation

Psychoterapia

CBT, mindfulness (MBCT), Interpersonal therapy

http://www.uptodate.com/contents/unipolar-depression-in-adults-treatment-of-resistant-depression

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21383263/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23219570/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22095701/

Zmniejszona neuroplastyczności, utrata istoty szarej a stres

Plastyczność mózgu to zdolność do adaptacji, neurogenezy, degeneracji i modyfikacji połączeń synaptycznych pod wpływem bodźców. Adaptacja mózgu jest kompromisem między koniecznością utrzymania starych struktur i ich przebudowy.

Długotrwała, nieleczona depresja i stres prowadzi do zmniejszenia objętości hipokampa, osłabioną regenerację neuronów w hipokampie i korze przedczołowej (PFC) oraz inne patologiczne zmiany (np. w ciele migdałowatym). Są to regiony mózgu które odpowiadają za uczenie się, pamięć, funkcje poznawcze oraz kontrolę nastroju i odpowiedź na stres. Pacjenci z depresją nie uczą się tak dobrze jak zdrowi, a co za tym idzie, gorzej wypadają w testach przypominania.

Czynniki neurotroficzne (np. BDNF) mają kluczowe znaczenie dla różnicowania, przeżywania oraz rozwoju neuronów i połączeń pomiędzy nimi.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3834236/

http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=456

http://www.if-pan.krakow.pl/ifpan_ww/tl_files/instytut/info/streszcz14.pdf

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22272355

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3259683/

Środki i sposoby zwiększające neurogenezę lub neuroplastyczność:

- Tradycyjne antydepresanty

- NSI-189 (odbudowa hipokampa)

- 7,8-dihydroxyflavone

- Cerebrolysin (synaptogeneza)

- Sarkozyna

http://www.medscape.com/viewarticle/815027

http://depressiontribunegrel.wordpress.com/2013/08/12/novel-pharmacologic-targets-for-the-treatment-of-negative-symptoms-in-schizophrenia/

http://www.nature.com/nrd/journal/v12/n11/box/nrd3893_BX3.html

- Busprion+melatonina (antylękowe, zwiększa BDNF)

http://mindsparke.com/brain-fitness-training/tag/neurogenesis/

- D-cycloserine - wspomaga terapię ekspozycji („oduczanie lęku”), i poznawczo-behawioralną

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23174090

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23792778

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23523746

- Ćwiczenia fizyczne

- Wysiłek intelektualny, nauka

- Bogate otoczenie/środowisko

- Obniżenie stresu, higiena snu

Modulatory receptorów NMDA

GLYX-13, NRX-1074, k etamina : silne działanie antydepresyjne trwające ok. tydzień po pojedynczym podaniu

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23303054

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22840761

TMS/rTMS, tDCS

http://journal.frontiersin.org/Journal/10.3389/fnhum.2013.00433/full

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23389323

http://blog.neuroelectrics.com/blog/bid/327071/Recent-Highlights-in-tDCS-Clinical-Research-Depression

http://www.medscape.com/viewarticle/769494

Suplementy/leki OTC

CILTEP (Forskolina + karczoch zwyczajny + DLPA (DL Phenylalanine) )

http://www.purenootropics.net/ciltep-research-and-experiences

Leki nootropowe/racetamy

aniracetam, oxitacetam, noopept, phenylpiracetam, coluracetam, LY-404,187, LY-503,430

Terapia światłem

Fototerapia polega na regularnym poddawaniu się działaniu światła lampy o widmie zbliżonym do światła słonecznego.

inne potencjalnie pomocne suplementy:

http://www.med.nyu.edu/content?ChunkIID=21566

- dziurawiec

- omega-3 (DHA, EPA)

- Kwas lewomefoliowy(methylfolate), kwas foliowy

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10967371

- minerały: ZMA (magnez, cynk), witaminy z grupy B oraz D3(okres jeśienno-zimowy), Inozytol

- kreatyna

- zwiększające acetylcholinę : Huperzine-A, Glantamina, cytocholina, Meclofenoxate, Alpha-GPC, ALCAR (acetyl-l-carnitine)

Inne sposoby(najcięższe przypadki):

- Vagus nerve stimulation (VNS)

http://en.wikipedia.org/wiki/Vagus_nerve_stimulation

- ECT

- Deep brain stimulation

http://www.ft.com/cms/s/2/3cfb9658-1665-11e3-a57d-00144feabdc0.html

Odsuwam się nawet od ludzi, z którymi byłam blisko, ograniczam się jedynie do kurtuazyjnych gestów i pustych rozmów o niczym, żeby nie dopuścić nikogo bliżej. Nie spotykam się z ludźmi, unikam ich jak tylko mogę. Z pięknej dziewczyny zmieniłam się w zaniedbaną babę z nadwagą. Z osoby lubianej, ironicznej, zabawnej i towarzyskiej zmieniłam się w nudną i zamkniętą. Każdy dzień wygląda tak samo: powinnam iść na zajęcia, ale nie idę, bo nie mam siły. Leżę w łóżku, snuję się jak cień po mieszkaniu, czasami myślę, czasami po prostu towarzyszy mi uczucie pustki. Stracę swoje życie, jeśli będzie ono dalej tak wyglądało. Życie przecieka mi przez palce.

Jeśli to jeszcze aktualne, to może powinnaś jednak spróbować zaufać komuś ( w rodzinie ew. wśród dobrych znajomych) i stopniowo się otworzyć rozmawiając o swoich problemach, dylematach itd. Jest to darmowa i skuteczna psychoterapia:) Na dłuższą metę nie warto się zamykać samemu ze swoimi problemami.

Mimo, że kontakty toważyskie mogą być teraz trochę męczące to jednak warto od czasu do czasu znaleść sposoby żeby się oderwać .

Jeśli zdecydujesz się na leki to w twoim przypadku nie polecam typowych SSRI a w zamian za to

Bupropion - http://pl.wikipedia.org/wiki/Bupropion

lub

Modafinil - http://pl.wikipedia.org/wiki/Modafinil

Nie są to leki typowo przepisywane na depresję (zwłaszcza modafinil) jednak dla większości działają skuteczniej, bez nieprzyjemnch skutków ubocznych i praktycznie od pierwszych dni.

Ale myślę, że nie jest z Tobą aż tak źle - masz po prostu obiektywnie niełatwe warunki: studia medyczne za granicą + brak osoby która by cię wspierała.

Jak ktoś chce poczytać o wadach leków SSRI: http://www.spring.org.uk/2008/02/new-study-ssri-antidepressants-dont.php

A ja jestem matką 17-latka który powtarza trzeci rok gimnazjum. Oceny-katastrofa. Byłam już u szkolnego psychologa, robiliśmy testy w poradni psychologiczno-pedagogicznej i wszyscy mi mówią że zdolny, niezwykle inteligentny,nie ma z nim żadnych kłopotów wychowawczych,dobrze ułożony,grzeczny,tylko dlaczego nie chce się uczyć, tego nie wie nikt. Mam z nim kontakt świetny, gadamy o wszystkim,jest tylko jeden temat tabu-szkoła. Zapytam,dlaczego wagarujesz? Cisza. Chcesz skończyć to gimnazjum? Cisza. Nie potrafię,nie umiem,nie mam siły,cierpliwości... W kwestii nauki kompletny brak kontaktu,nawet wzrokowego,no,przesadziłabym,on wzrusza ramionami,taką mam odpowiedz na każde pytanie.Czy ktoś może ma jakiś pomysł?

Może rozwiązaniem byłaby zmiana szkoły np. na prywatną?

Może nie chce iść do liceum bo będzie starszy?

Może któryś z jego znajomych domyśla się przyczyn (np. rówieśnik z 1 klasy ) ?