Ewa H

Dziękuję Wam. Własnie czekam na wizytę u lekarza. Tu łatwiej mi opowiedzieć o mnie, moim mrocznym ja. Jak powiedzieć to osobie siedzącej naprzeciw?

Bardzo Wam dziękuję, szczerze się wzruszyłam, dziękuję

Myślałam o psychiatrze ale nie wiem od czego zacząc. Myślalam, że po uplywie jakiegoś czasu to minie. Niestety nie. Teraz już nawet wymyślam wybiegi, kłamię gdy znajomi dzwonią i proszą o spotkanie. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:25 pm ] Bardzo dziękuję za wasze rady. Dobrze jest myśleć, że jest wyjście , że inni sobie z tym radzą.Pozdrawiam [ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:26 pm ] Bardzo dziękuję za wasze rady. Dobrze jest myśleć, że jest wyjście , że inni sobie z tym radzą.Pozdrawiam

Jest ze mną coraz gorzej. Smutne myśli o beznadziejnym życiu. Zazdroszczę ludziom w podeszłym wieku, że mają coraz bliżej do wyzwolenia się. W zeszłym roku rozwiodłam się a w marcu tego roku zmarł mój były mąż. Teraz sama wychowuję trzy córeczki. Patrzę na nie , powinnam być szczęsliwa, że są zdrowe, cudne , świetnie się uczą. Więc gdzie problem? Boję się każdego dnia, wogóle nie wychodziłabym z domu. Przerasta mnie załatwienie prostych spraw. Nic mnie nie cieszy. Myślałam aby z tym skończyć ale przeraża mnie myśl co dzieci zrobią jak mnie braknie. Boję się ich bólu.

Wszystkich pozdrawiam i myślę, że choć troszeczkę mi pomożecie