Marika86

Część, Marika

Zawroty głowy i problem ze wzrokiem... dodatkowo zakłócenia mowy, a po ataku potworne bóle głowy... Znam to, a kiedyś znałam aż nadto dotkliwie...

Mnie akurat bardzo dużo pomógł stary, doświadczony okulista :)

Palisz?

 

...a to wstrętne jelito wymaga szczególnej troski...

jak dla mnie to właśnie jelito przyczyniło się w znacznym stopniu do problemów nerwicowych: liczne pobyty w szpitalu, dziekanka na studiach, a potem ciągłe zwolnienia w pierwszej "poważnej" pracy....doszły zawroty głowy, omdlenia i tak zostało do dziś...przez cały ostatni rok robiłam milion różnych badań - od rezonansu głowy, po badania na boreliozę - odwiedziłam szereg lekarzy i wszystko wskazuje że fizycznie jestem zdrowa....

co konkretnie powiedział Ci "stary, doświadczony okulista"? miałeś takie problemy na tle nerwowym?

mam też pytanko do wszystkich nerwicowców: czy ktokolwiek z was miał zawroty głowy praktycznie na stałe? bo ja tak mam dzień w dzień od ponad półtorej roku...czasami lżejsze, czasami nie mogę ustać na nogach, ale ani na chwilę mnie nie opuszczają

dziękuję kochani za wszystkie powitania i odpowiedzi

p.s. nie - nie palę

Hej. I jak idzie? Nikt Ci nawet niestety tutaj nie odpisał...

Na razie czekam na wizytę u psychiatry i staram się dostać na terapię DDA....ale nastawiam się na "walkę"

Ty odpisałeś/aś - to dla mnie już naprawdę dużo

hej,

mam na imię Marika, mam 26lat i od dwóch lat praktycznie na stałe mam zawroty głowy i problem ze wzrokiem...do tej pory zrobiłam milion badań, wykluczyłam szereg chorób i dopiero jeden mądry kardiolog wysłał mnie do psychiatry z powodu nerwicy

dzisiaj - od prawie roku jestem bezrobotna, mój dwu letni związek się sypie, a dla mnie wyczynem stały się zakupy w osiedlowym sklepiku każdy wypad "na miasto" kończy się omdleniem, każde spotkanie ze znajomymi (nie mówiąc już o ludziach, których nigdy wcześniej nie widziałam) stało się dla mnie udręką

ponadto od kilku lat cierpię z powodu wrzodziejącego zapalenia j. grubego, które średnio kilka razy do roku "dorzuca mi zmartwień"

postanowiłam do was dołączyć, żeby w końcu zrobić coś ze swoim życiem, przestać płakać, "wziąć się za siebie"....taki jest plan - do tej pory "dawał w łeb", ale może przy wsparciu innych nerwicowców w końcu się powiedzie

pozdrawiam wszystkich serdecznie i witam cieplutko